سوره ملک: تفاوت میان نسخه‌ها

این آیه به هدف آفرینش مرگ و زندگی انسان که از شئوون مالکیت و حاکمیت خداست، اشاره کرده است. منظور از آزمایش خداوند را نوعی پرورش دانسته‌اند که آدمیان را به میدان عمل می‌کشد تا ورزیده، آزموده و پاک شوند و شایستگی [[تقرب|قرب خدا]] را پیدا کنند. به این ترتیب عالم هستی میدان بزرگی است برای همه انسان‌ها و وسیله این آزمون، مرگ و زندگی است و هدف آن رسیدن به حُسن عمل است که مفهوم آن تکامل معرفت، اخلاص نیت و انجام هر کار خیری است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۳۱۶-۳۱۷.</ref>علامه طباطبایی نیز از آیه استفاده کرده که هدف اصلیِ آفرینش بهره‌مندی نیکوکاران از پاداش الهی است در نتیجه نیکوکاران( محسنین )مقصود اصلی خلقت هستند و دیگران در پرتو آنان  بهره٬مند می شوند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۳۴۹.

</ref>در روایتی امام صادق(ع)  براساس این آیه معیار را در آزمون الهی فراوانی عمل ندانسته بلکه  درستی وصواب بودنش دانسته ومعیار عمل صواب را خشیت الهی و نیت راستین برشمرده است. <ref>کلینی، اصول کافی، ۱۴۰۷ق،  ج۲، ص۱۶.</ref>

   و پیامبرخدا(ص) نیز «احسن عملاً» را در آیه به معنای عقل تمام تر و خوف بیشتر ازخداوند و اطاعت نیکوتر از دستورات الهی دانسته است. <ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۶۹.</ref>