محمدباقر کمره‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

کمره‌ای خود را پیرو [[سید جمال‌الدین اسدآبادی]] می‌دانست و معتقد به آزادی و حقوق برابر ملت‌ها بود و به صلح جهانی می‌اندیشید. از این رو در کنفرانس بین‌المللی صلح جهانی در وین شرکت کرد و اینکه روحانی دیگری به نام [[علی‌اکبر برقعی]] در این اجلاس، او را همراهی کرده بود، موقیتش در قم به هم ریخت و به توصیه [[آیت‌الله بروجردی]] از قم کوچ کرد. او با اینکه هم‌درس امام خمینی بود، در مبارزات روحانیت علیه پهلوی همراه نشد و در تأیید [[انقلاب سفید]] سخن گفت و جزوه‌ای نیز منتشر کرد. کمره‌ای در این بیانیه، به توجیه دینی انقلاب سفید پرداخت و بندبند فرامین محمدرضا شاه را قرآنی و کمال مطلوب انسانی و ایرانی معرفی کرد. گفته شده که امام خمینی از این سخنان، اظهار تأسف کرد. وی در اواخر حکومت پهلوی، با بیان این سخن که «از نزدیک شدن به مرز ۸۰ سال عمر نگرانم، ولی شوریدگی وضع عمومی که برای هر کس مایهٔ نگرانی است مرا به نگارش این رساله مختصر وادار کرد»، مطالبی را علیه رژیم شاهنشاهی منتشر می‌کند و در مقدمه آن از ضعف‌های حکومت پادشاهی سخن می‌گوید و از لزوم تشکیل [[حکومت اسلامی]] سخن به میان می‌آورد.<ref>[https://mobahesat.ir/3542 نگاهی به‌اندیشه‌های آیت‌الله محمدباقر کمره‌ای]، سایت مباحثات.</ref> <ref>جعفریان، زندگی، اندیشه و آثار محمدباقر کمره‌ای، ۱۳۸۴ش.</ref>