پرش به محتوا

نافله‌های روزانه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۲: خط ۱۲:
* «{{عربی|إِیّاکُمْ وَ الْکَسَل. إِنَّ رَبّكُمْ رَحیمٌ یَشْكُرُ الْقَلیلَ. إِنَّ الرَجُلَ لَیُصَلّی رَکْعَتَینِ تَطَوُّعاً یُریدُ بِهِما وَجْهَ اللهِ فَیُدْخِلُهُ اللهُ بِهِما الْجَنَّةَ|ترجمه=امام صادق(ع) فرمود: «بر شما باد دوری از تنبلی و کسلی! همانا پروردگار شما مهربان است و چیز کم را سپاس و شکر می‌گوید. همانا مردی برای رضا و خشنودی خدا دو رکعت نماز مستحبّی به جا می‌آورد و خداوند به خاطر خواندن همان دو رکعت او را داخل بهشت می‌کند.»<ref> حر عاملی، وسایل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۴۴.</ref>}}
* «{{عربی|إِیّاکُمْ وَ الْکَسَل. إِنَّ رَبّكُمْ رَحیمٌ یَشْكُرُ الْقَلیلَ. إِنَّ الرَجُلَ لَیُصَلّی رَکْعَتَینِ تَطَوُّعاً یُریدُ بِهِما وَجْهَ اللهِ فَیُدْخِلُهُ اللهُ بِهِما الْجَنَّةَ|ترجمه=امام صادق(ع) فرمود: «بر شما باد دوری از تنبلی و کسلی! همانا پروردگار شما مهربان است و چیز کم را سپاس و شکر می‌گوید. همانا مردی برای رضا و خشنودی خدا دو رکعت نماز مستحبّی به جا می‌آورد و خداوند به خاطر خواندن همان دو رکعت او را داخل بهشت می‌کند.»<ref> حر عاملی، وسایل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۴۴.</ref>}}


*در برخی روایات، نمازهای نافله موجب جبران نقص نمازهای واجب شمرده شدند<ref>نگاه کنید به: حر عاملی، وسائل الشیعه، ‌۱۴۰۹ق، ج۳، ص۳۱۳-۳۱۵، ج۴، ص۷۱-۷۴.</ref> از جمله در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است: «...وَ إِنَّمَا أُمِرْنَا بِالنَّافِلَةِ لِیَتِمَّ لَهُمْ بِهَا مَا نَقَصُوا مِنَ الْفَرِیضَة؛ همانا ما به نمازهای نافله امر شدیم تا به واسطه آنها نقص نمازهای واجب جبران شود.»<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ‌۱۴۰۹ق، ج۴، ص۷۱.</ref> در روایت دیگری امیرالمؤمنین(ع) تنها بخشی از نماز را مورد قبول دانسته که نمازگزار حضور قلب داشته باشد و در ادامه فرموده که خداوند متعال این نقصان را با نوافل تکمیل می کند. <ref>شیخ صدوق، خصال، ج۲، ص۵۱۷.</ref>
*در برخی روایات، نمازهای نافله موجب جبران نقص نمازهای واجب شمرده شدند<ref>نگاه کنید به: حر عاملی، وسائل الشیعه، ‌۱۴۰۹ق، ج۳، ص۳۱۳-۳۱۵، ج۴، ص۷۱-۷۴.</ref> از جمله در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است: «...وَ إِنَّمَا أُمِرْنَا بِالنَّافِلَةِ لِیَتِمَّ لَهُمْ بِهَا مَا نَقَصُوا مِنَ الْفَرِیضَة؛ همانا ما به نمازهای نافله امر شدیم تا به واسطه آنها نقص نمازهای واجب جبران شود.»<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ‌۱۴۰۹ق، ج۴، ص۷۱.</ref> در روایت دیگری امیرالمؤمنین(ع) تنها بخشی از نماز را مورد قبول دانسته که نمازگزار حضور قلب داشته باشد و در ادامه فرموده که خداوند متعال این نقصان را با نوافل تکمیل می کند. <ref>شیخ صدوق، خصال،۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۱۷.</ref>
*مهم‌ترین اثر نافله در حدیثی به نام [[حدیث قرب نوافل]] چنین آمده است: راوی از [[امام صادق(ع)]] و ایشان از [[پیامبر(ص)]] و پیامبر(ص) از [[خداوند]] عزوجل چنین نقل می‌کند:  
*مهم‌ترین اثر نافله در حدیثی به نام [[حدیث قرب نوافل]] چنین آمده است: راوی از [[امام صادق(ع)]] و ایشان از [[پیامبر(ص)]] و پیامبر(ص) از [[خداوند]] عزوجل چنین نقل می‌کند:  
:::«به درستی که بنده من با نافله و کارهای مستحبی قرب را می‌جوید تا این که او را دوست بدارم و هنگامی که او را دوست داشتم گوش او می‌شوم که با آن می‌شنود و چشم او می‌شوم که با آن می‌بیند و زبان او می‌گردم که با آن سخن می‌گوید....»<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۵۳ </ref>
:::«به درستی که بنده من با نافله و کارهای مستحبی قرب را می‌جوید تا این که او را دوست بدارم و هنگامی که او را دوست داشتم گوش او می‌شوم که با آن می‌شنود و چشم او می‌شوم که با آن می‌بیند و زبان او می‌گردم که با آن سخن می‌گوید....»<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۵۳ </ref>
۱۲٬۹۱۸

ویرایش