یائسگی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{احکام}}

{{مقاله توصیفی فقهی}}

بر اساس منابع فقهی، هنگامی که زنان به سنی برسند که به طور طبیعی، حیض و حامله نشوند، به آنان «یائسه» می‌گویند. چنین حالتی نیز «یائسگی» نام دارد.<ref>محقق داماد، بررسی فقهی حقوق خانواده، نکاح و انحلال آن، ۱۳۸۴ش، ص۴۵۰.</ref> قرآن کریم در آیه ۶۰ [[سوره نور]]{{یادداشت|وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللاَّتي‏ لا يَرْجُونَ نِکاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزينَةٍ وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَّ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ؛ ترجمه: و زنان بازنشسته (از حیض و بارداری) که (طبعاً) طمع همسری (میل آمیزش جنسی) ندارند، بر آنها گناهی نیست در اینکه لباس‌های خود را بر زمین نهند در صورتی که نشان‌دهنده زیور و آرایش نباشند، و عفّت ورزیدن آنها برایشان بهتر است، و خداوند شنوا و داناست.}} و  آیه چهارم [[سوره طلاق]]{{یادداشت|وَ اللاَّئي‏ يَئِسْنَ مِنَ الْمَحيضِ مِنْ نِسائِکُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلاثَةُ أَشْهُرٍ؛ ترجمه: و از زنان شما آنان که از حیض (و فرزند، به ظاهر) نومیدند اگر باز شک (در تحقق سنّ یأسشان) دارید، عدّه (طلاق) آنان سه ماه است.}} به یائسگی زنان اشاره می‌کند. در کتاب‌های فقهی نیز احکام یائسگی، ذیل مسائل مربوط به [[حیض]] مطرح می‌شود.<ref>برای نمونه ر.ک شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۴۷؛ مغنیه، فقه الصادق، ۱۳۴۲ق، ج۶، ص۳۱.</ref>