مهج الدعوات و منهج العبادات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُهَجُ الدّعَوات وَ مَنهَجُ العِبادات‏''' کتابی در [[دعا]] و [[حرز]]، تألیف [[سید بن طاووس]] (متوفای ۶۶۴ ق) . او در این کتاب، نقل ادعیه و حرزها را از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] شروع کرده و به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] ختم نموده و پس از آن، از غیر [[امامان شیعه|ائمه]](ع) هم مواردی را نقل کرده است. مهج الدعوات همواره مورد اعتنا و اعتماد علمای [[شیعه]] بوده است.

سید بن طاووس ، خود درباره این کتاب می‌گوید:

:: «''من در اوقاتی که به مداومت و مواظبت دعاها ، انواع [[ریاضت|ریاضات]] بر خود قرار داده بودم از جمله حرزها ، قنوت‌ها ، حجب‌ها و دعاهای دیگر که از حضرت پیامبر و [[ائمه اثناعشر]] به سندهای معتبر روایت شده بود و همچنین از جمله مناجات‌ها و دعاهای متفرّقه در کتاب‌ها قدری را که نخبه و خلاصه آنها بود و کمال اعتماد بر آن داشتم ، نقل‏ نمودم و چون این قدر منتخب ، همگی در رساله‌ها و کاغذهای متعدد نقل شده بود و پراکنده بودند و کسانی که جویای آنها هستند را چندان سود و بهره‏‌ای به آسانی حاصل و میسّر نمی‌شود ، به خواست و یاری خدای تعالی همه آنها را در رساله‌ای جمع نمایم ؛ زیرا هرگاه همگی در کتابی مجتمع و محفوظ باشند ، از برای راغبانش سودمند و بهتر خواهد بود و دسترسی به آن آسان‌تر و نیکوتر. و چون دعاهای انتخاب شده و جمع شده در این رساله به منزله حیات و روح نسبت به سایر دعاها و به منزله راه راست برای جویندگان دعا است ، این رساله را به «'''مهج الدّعوات و منهج العبادات'''» نامیدم و حرزها ، قنوت‌ها ، حجب و سایر دعاها را به ابواب و فصول از یکدیگر جدا و ممتاز نساخته ، بلکه همگی آنها را ایراد نمودم به منزله یک بوستان که مشتمل باشد بر شکوفه‌های رنگارنگ و میوه‌های گوناگون و به منزله یک باغ باشد جهت رسیدن به محصول و ظفر یافتن به مقصود''»::<ref>ترجمه مهج الدعوات، ۱۳۷۹ ش، ص۱۲ و ۱۳.</ref>

ابن طاووس در این کتاب ، بر خلاف کتبی همچون [[جمال الاسبوع]] و [[اقبال الاعمال]] ، تنها ادعیه مطلقه را نقل کرده که اختصاص به زمانی خاص یا مکانی خاص ندارند.

ابن طاووس در هر موضوع ، از [[پیامبر(ص)]] شروع کرده و به [[امام زمان]] ( عج ) ختم نموده و پس از آن از غیر [[ائمه]](ع) هم مواردی نقل می‌‏کند.

ابتدای کتاب ، حرزهای وارده از [[معصومین]](ع) است و بعد از آن ، ادعیه و حرزهای هر یک از ائمه به صورت مفصل ذکر شده است. سپس ادعیه پیامبران گذشته به ترتیب آمده است.

سید در جای جای این کتاب شریف ، دعاها و حرزهایی از خود با عنوان « دعاء وَرَدَ عَلی خاطِری » نقل نموده است. همچنین دعاهایی به عنوان ادعیه متفرقه از کتب مختلف آورده است. در پایان کتاب نیز ، چند فصل پیرامون اوقات [[استجابت دعا]] و صفات داعی ( دعاکننده ) و... را بیان کرده است.

{{ستون-شروع|4|جداساز=5|عرض=5}}

*مناجات به پناه بردن ( به خدای تعالی )

سید بن طاووس ، که قصدش تنها تهیه کتابی در ادعیه بوده ، تمام سندهای ادعیه و روایات را حذف کرده و تنها به ذکر نام راوی از معصوم(ع) اکتفا نموده و البته در بسیاری موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/11426 کتابخانه دیجیتال نور.]</ref>

این کتاب توسط محمدتقی طبسی از عالمان قرن ۱۲ هجری به درخواست شاه [[سلطان حسین صفوی]] ترجمه و کتابت و تصحیح شده و در روز جمعه ۱۱ [[رجب]] سال ۱۱۱۷ق کتابت آن اتمام یافته و از جمله نفایس کتب خطی در خزانه [[آستان قدس رضوی]] است‏.<ref>ترجمه مهج الدعوات، ۱۳۷۹ ش، ص۸.</ref>

# در [[بمبئی]] سال ۱۲۹۹ هجری و در همان سال در [[ایران]].

# در سال ۱۳۳۴ هجری در [[تبریز]]، در این چاپ، مقدمه ‏ای با عنوان طاووسیه، از سید محمود حسینی طباطبائی تبریزی در ابتدای آن آمده که شرح حال [[آل ابن طاووس|خاندان ابن طاووس]] است.

# چاپ کتاب همراه با ترجمه صدرالمعالی در حاشیه کتاب در سال ۱۳۲۳ هجری.

# چاپ کتاب توسط انتشارات دارالذخائر [[قم]] از روی نسخه سال ۱۳۲۳ هجری عکس برداری شده است. در این چاپ، ترجمه و حواشی و رساله طاووسیه همراه کتاب هستند.

{{پانویس2}}

* ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات‏، قم، دار الذخائر، ۱۴۱۱ ق.

* ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات‏، ترجمه محمد تقی طبسی‏، تهران، رایحه، ۱۳۷۹ ش.

* کتاب شناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات رایانه ای علوم اسلامی نور.