مهج الدعوات و منهج العبادات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید رضی الدین ، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس''' ، از نوادگان [[امام حسن مجتبی(ع)]] و [[امام سجاد(ع)]] از بزرگترین عالمان [[شیعه]] و نویسنده کتابهایی همچون [[المهمات و التتمات]] ، [[کشف المحجة لثمرة المهجة]] ، [[مصباح الزائر و جناح المسافر]] ، [[الملهوف علی قتلی الطفوف]]. وی استاد بزرگانی همچون [[علامه حلی]] و پدر او ( شیخ یوسف سدیدالدین ) است.

:: « من در اوقاتی که به مداومت و مواظبت دعاها ، انواع [[ریاضت|ریاضات]] بر خود قرار داده بودم از جمله حرزها ، قنوت‌ها ، حجب‌ها و دعاهای دیگر که از حضرت پیامبر و [[ائمه اثناعشر]] به سندهای معتبر روایت شده بود و همچنین از جمله مناجات‌ها و دعاهای متفرّقه در کتاب‌ها قدری را که نخبه و خلاصه آنها بود و کمال اعتماد بر آن داشتم ، نقل‏ نمودم و چون این قدر منتخب ، همگی در رساله‌ها و کاغذهای متعدد نقل شده بود و پراکنده بودند و کسانی که جویای آنها هستند را چندان سود و بهره‏‌ای به آسانی حاصل و میسّر نمی‌شود ، به خواست و یاری خدای تعالی همه آنها را در رساله‌ای جمع نمایم ؛ زیرا هرگاه همگی در کتابی مجتمع و محفوظ باشند ، از برای راغبانش سودمند و بهتر خواهد بود و دسترسی به آن آسان‌تر و نیکوتر. و چون دعاهای انتخاب شده و جمع شده در این رساله به منزله حیات و روح نسبت به سایر دعاها و به منزله راه راست برای جویندگان دعا است ، این رساله را به « '''مهج الدّعوات و منهج العبادات''' » نامیدم و حرزها ، قنوت‌ها ، حجب و سایر دعاها را به ابواب و فصول از یکدیگر جدا و ممتاز نساخته ، بلکه همگی آنها را ایراد نمودم به منزله یک بوستان که مشتمل باشد بر شکوفه‌های رنگارنگ و میوه‌های گوناگون و به منزله یک باغ باشد جهت رسیدن به محصول و ظفر یافتن به مقصود » <ref> ترجمه مهج الدعوات‏ ، ص 12 و 13.</ref>::