پرش به محتوا

ملاقات با امام زمان: تفاوت میان نسخه‌ها

خنثی‌سازی ویرایش 353176 توسط Shakeri (بحث)
imported>Shakeri
(←‏در دوران غیبت کبری: ویرایش و تصحیح)
imported>Shakeri
(خنثی‌سازی ویرایش 353176 توسط Shakeri (بحث))
خط ۲۰: خط ۲۰:
درباره ملاقات با [[امام زمان]] در روزگار [[غیبت کبری|غیبت کبریٰ]] دو دیدگاه وجود دارد. برخی ارتباط را ممکن دانسته‌اند و معتقدند اتفاق هم افتاده است. این دیدگاه از [[سید مرتضی]] شروع شده و در بین متأخران شهرت یافته و افرادی چون [[محدث نوری]]، [[کراجکی|کَراجُکی]] و [[شیخ طوسی]] آن را مطرح کرده‌اند. سید مرتضی<ref group="یادداشت">سید مرتضی: «نحن نجوّز ان یصل الیه کثیر من اولیائه و القائلین بامامته فینتفعون به: ما جایز می‌دانیم که گروه زیادی از اولیا و معتقدانِ به امامت ایشان شرفیاب محضرشان شوند و بهره گیرند» (سید مرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ج۲، ص۲۹۷). او در تنزیه الانبیا، رساله غیبت شافی و المقنع این مسئله را ذکر کرده است. البته به نظر می‌رسد سید مرتضی و شیخ طوسی این نظر را به صورت احتمال مطرح کرده‌اند نه اینکه آن را قطعی بدانند (جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ص۷۷).</ref> ارتباط اولیای الهی با [[امام زمان(ع)]] را ممکن دانسته است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ص۷۳.</ref> گویا در آغاز، احتمال ارتباط مطرح بوده، ولی از زمان [[سید بن طاووس]] (م ۶۶۴) به بعد، با نقل داستان‌ها، قضیه یقینی شده است؛ گرچه برخی از داستان‌ها مربوط به قبل از این تاریخ می‌شود؛ مثلاً نخستین داستان مربوط به [[ابن قولویه|ابن‌قولِوَیْه]] (درگذشت: [[سال ۳۶۷ هجری قمری|۳۶۷ق]]) در سال ۳۳۹ق است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ص۷۳. ر.ک: راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۴۷۵، ح۱۸.</ref> در برخی [[احادیث]]، [[دعا]]ها و اعمالی برای دیدار با امام مهدی(عج) ذکر شده‌ است.<ref>برای مثال ر.ک: سید بن طاووس، الطرائف، قم، ۱۴۰۰ق، ص۱۸۴؛ اربلی، کشف الغمة، بیروت، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۲۸۷ و ۳۲۲.</ref> بسیاری از علما آثاری در این باره تألیف کرده‌اند<ref>نام این کتاب‌ها - که شمارشان بیش از سی جلد است - همراه نشانی فصل مربوطه، در کتاب دیدار در عصر غیبت، صفحه ۲۷-۲۹ آمده است (محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۵، ص۱۸۰، پاورقی۲).</ref> و گزارش‌های فراوانی نیز وجود دارد که می‌گویند برخی افراد امام زمان(ع) را دیده‌اند.<ref>رک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۵، ص۲۰۳-۲۵۵.</ref>
درباره ملاقات با [[امام زمان]] در روزگار [[غیبت کبری|غیبت کبریٰ]] دو دیدگاه وجود دارد. برخی ارتباط را ممکن دانسته‌اند و معتقدند اتفاق هم افتاده است. این دیدگاه از [[سید مرتضی]] شروع شده و در بین متأخران شهرت یافته و افرادی چون [[محدث نوری]]، [[کراجکی|کَراجُکی]] و [[شیخ طوسی]] آن را مطرح کرده‌اند. سید مرتضی<ref group="یادداشت">سید مرتضی: «نحن نجوّز ان یصل الیه کثیر من اولیائه و القائلین بامامته فینتفعون به: ما جایز می‌دانیم که گروه زیادی از اولیا و معتقدانِ به امامت ایشان شرفیاب محضرشان شوند و بهره گیرند» (سید مرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ج۲، ص۲۹۷). او در تنزیه الانبیا، رساله غیبت شافی و المقنع این مسئله را ذکر کرده است. البته به نظر می‌رسد سید مرتضی و شیخ طوسی این نظر را به صورت احتمال مطرح کرده‌اند نه اینکه آن را قطعی بدانند (جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ص۷۷).</ref> ارتباط اولیای الهی با [[امام زمان(ع)]] را ممکن دانسته است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ص۷۳.</ref> گویا در آغاز، احتمال ارتباط مطرح بوده، ولی از زمان [[سید بن طاووس]] (م ۶۶۴) به بعد، با نقل داستان‌ها، قضیه یقینی شده است؛ گرچه برخی از داستان‌ها مربوط به قبل از این تاریخ می‌شود؛ مثلاً نخستین داستان مربوط به [[ابن قولویه|ابن‌قولِوَیْه]] (درگذشت: [[سال ۳۶۷ هجری قمری|۳۶۷ق]]) در سال ۳۳۹ق است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ص۷۳. ر.ک: راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۴۷۵، ح۱۸.</ref> در برخی [[احادیث]]، [[دعا]]ها و اعمالی برای دیدار با امام مهدی(عج) ذکر شده‌ است.<ref>برای مثال ر.ک: سید بن طاووس، الطرائف، قم، ۱۴۰۰ق، ص۱۸۴؛ اربلی، کشف الغمة، بیروت، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۲۸۷ و ۳۲۲.</ref> بسیاری از علما آثاری در این باره تألیف کرده‌اند<ref>نام این کتاب‌ها - که شمارشان بیش از سی جلد است - همراه نشانی فصل مربوطه، در کتاب دیدار در عصر غیبت، صفحه ۲۷-۲۹ آمده است (محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۵، ص۱۸۰، پاورقی۲).</ref> و گزارش‌های فراوانی نیز وجود دارد که می‌گویند برخی افراد امام زمان(ع) را دیده‌اند.<ref>رک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ج۵، ص۲۰۳-۲۵۵.</ref>


در مقابل، عده‌ای دیگر از علمای شیعه می‌گویند ارتباط با امام زمان(ع) در زمان غیبت کبری برای [[شیعیان]] وجود ندارد.<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی (ع)، ج۵، ص۱۷۹، «پژوهشی درباره رؤیت امام علیه السلام در روزگار غیبت کبری»؛ </ref>  یکی از مهم‌ترین دلایل مخالفان، آخرین [[توقیع]] امام زمان خطاب به [[علی بن محمد سمری|نائب چهارم]] است که در آن، مدعیان ملاقات را دروغگو و افترازننده خوانده است. بنابراین، باید بر اساس دستور حضرت، مدعیِ دیدار را تکذیب کرد. کسانی که به‌روشنی این نظر را پذیرفته‌اند، [[محمد بن ابراهیم نعمانی]] در کتاب [[الغیبه نعمانی|الغیبه]]،<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۰.</ref> [[محمد محسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در کتاب [[کتاب الوافی|وافی]]<ref>فیض کاشانی، وافی، مکتبة الامام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۱۴-۴۱۶.</ref>، [[جعفر کاشف‌الغطاء|کاشف الغطاء]] در رساله «حق المبین»<ref>کاشف الغطاء، «حق المبین»، ص ۸۷.</ref> هستند.
در مقابل، عده‌ای دیگر از علمای شیعه می‌گویند ارتباط با امام زمان(ع) در زمان غیبت کبری برای [[شیعیان]] وجود ندارد.<ref>ر.ک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی (ع)، ج۵، ص۱۷۹، «پژوهشی درباره رؤیت امام علیه السلام در روزگار غیبت کبری»؛ </ref>  یکی از مهم‌ترین دلایل مخالفان، آخرین [[توقیع]] امام زمان خطاب به [[علی بن محمد سمری|نائب چهارم]] است که در آن، مدعیان ملاقات را دروغگو و افترازننده خوانده است. بنابراین، باید بر اساس دستور حضرت، مدعیِ دیدار را تکذیب کرد. کسانی که به‌روشنی این نظر را پذیرفته‌اند، [[محمد بن ابراهیم نعمانی]] در کتاب [[الغیبه نعمانی|الغیبه]]،<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۰.</ref> [[محمد محسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در کتاب [[کتاب الوافی|وافی]]<ref>فیض کاشانی، وافی، مکتبة الامام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۱۴-۴۱۶.</ref>، [[جعفر کاشف‌الغطاء|کاشف الغطاء]] در رساله «حق المبین»<ref>کاشف الغطاء، «حق المبین»، ص ۸۷.</ref> و [[شیخ مفید]]<ref>شیخ مفید، «المسائل العشرة فی الغیبة»، ص۸۲؛ همو، الرسالة الاولی فی الغیبة»، ص۱۲، مصنفات شیخ مفید، ج۷.</ref> هستند. شیخ مفید امکان دیدار با حضرت را در غیبت کبری، بنابر [[روایات]]، مخصوص خادمان حضرت می‌داند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۴۵.</ref>
شیخ مفید امکان دیدار با حضرت را در غیبت کبری، بنابر [[روایات]]، مخصوص خادمان حضرت می‌داند.<ref><ref>شیخ مفید، «المسائل العشرة فی الغیبة»، ص۸۲؛ همو، الرسالة الاولی فی الغیبة»، ص۱۲، مصنفات شیخ مفید، ج۷.</ref></ref>


===استدلال‌های موافقان===
===استدلال‌های موافقان===
خط ۵۸: خط ۵۷:
روایات بسیاری داریم که می‌گویند غیبت امام زمان چنان طولانی می‌شود که گروهی از مردم وجود امام زمان را انکار می‌کنند. این روایات [[متواتر|متواترند]] و دلیل بر این‌اند که امکان ارتباط در عصر غیبت وجود ندارد؛ چون اگر ارتباط ممکن بود، نباید مردم به چنین ناامیدی دچار می‌شدند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۶۹.</ref> مثلاً از [[امیرالمؤمنین]] [[علی(ع)]] نقل شده است: «قیام او بعد از غیبت و دوران حیرتی است که کسی بر دین خود باقی نمی‌ماند، مگر افراد مخلص مباشر با روح یقین».<ref group="یادداشت">«... وَ لَكِنْ بَعْدَ غَيْبَةٍ وَ حَيْرَةٍ فَلَا يَثْبُتُ فِيهَا عَلَى دِينِهِ إِلَّا الْمُخْلِصُونَ الْمُبَاشِرُونَ لِرَوْحِ الْيَقِين‏...» (صدوق، کمال الدین، ج۱، ص۳۰۴.</ref> یا [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید:«به [[خدا]] [[سوگند]] [[مهدی]] شما چنان غایب می‌شود که افراد جاهل می‌گویند خداوند نیازی به [[آل محمد]] ندارد».<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۴۵، به نقل از: جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۷۱.</ref> باب دوازدهم کتاب [[الغیبه نعمانی|الغیبه]] [[نعمانی]] درباره همین موضوع (امتحان شیعیان در عصر غیبت) است و روایات بسیاری در این باب، گرد آمده است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۷۲.</ref>  
روایات بسیاری داریم که می‌گویند غیبت امام زمان چنان طولانی می‌شود که گروهی از مردم وجود امام زمان را انکار می‌کنند. این روایات [[متواتر|متواترند]] و دلیل بر این‌اند که امکان ارتباط در عصر غیبت وجود ندارد؛ چون اگر ارتباط ممکن بود، نباید مردم به چنین ناامیدی دچار می‌شدند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۶۹.</ref> مثلاً از [[امیرالمؤمنین]] [[علی(ع)]] نقل شده است: «قیام او بعد از غیبت و دوران حیرتی است که کسی بر دین خود باقی نمی‌ماند، مگر افراد مخلص مباشر با روح یقین».<ref group="یادداشت">«... وَ لَكِنْ بَعْدَ غَيْبَةٍ وَ حَيْرَةٍ فَلَا يَثْبُتُ فِيهَا عَلَى دِينِهِ إِلَّا الْمُخْلِصُونَ الْمُبَاشِرُونَ لِرَوْحِ الْيَقِين‏...» (صدوق، کمال الدین، ج۱، ص۳۰۴.</ref> یا [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید:«به [[خدا]] [[سوگند]] [[مهدی]] شما چنان غایب می‌شود که افراد جاهل می‌گویند خداوند نیازی به [[آل محمد]] ندارد».<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۴۵، به نقل از: جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۷۱.</ref> باب دوازدهم کتاب [[الغیبه نعمانی|الغیبه]] [[نعمانی]] درباره همین موضوع (امتحان شیعیان در عصر غیبت) است و روایات بسیاری در این باب، گرد آمده است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی(ع)، ص۷۲.</ref>  


در نقد این دلیل گفته شده است ارتباط آسان و مشاهده فراوان با فلسفه غیبت منافات دارد؛ اما دیدارهای گهگاه و انگشت‌شمار در طول یک قرن، نه تنها با غیبت منافاتی ندارد، بلکه امید را در دل مؤمنان زنده نگه می‌دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی (ع)، ج۵، ص۱۹۵.</ref>
در نقد این دلیل گفته شده است ارتباط آسان و مشاهده فراوان با فلسفه غیبت منافات دارد؛ اما دیدارهای گهگاه و انگشت‌شمار در طول یک قرن، نه تنها با غیبت منافاتی ندارد، بلکه امید را در دل مؤمنان زنده نگه می‌دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی (ع)، ج۵، ص۱۹۵.</ref>  


==دعاها و اذکار برای مشاهده امام زمان==
==دعاها و اذکار برای مشاهده امام زمان==
کاربر ناشناس