کاربر ناشناس
سوره عبس: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیات مشهور
imported>Alikhosravi |
imported>Alikhosravi |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در [[الدر المنثور]] است كه ابن منذر از عكرمه روايت كرده كه در تفسير آيه (قتل الانسان ما اكفره) گفته: اين آيه در شأن عتبه‌بن ابی‌لهب نازل شده، كه وقتى آيه (والنجم اذا هوى) را شنيد گفت: من كفر می‌ورزم به پروردگار نجم وقتى كه فرو می‌ريزد، ناگزير پیامبر (ص) او را نفرين كرد، و در سفرى كه به شام می‌رفت شير او را پاره كرد. | در [[الدر المنثور]] است كه ابن منذر از عكرمه روايت كرده كه در تفسير آيه (قتل الانسان ما اكفره) گفته: اين آيه در شأن عتبه‌بن ابی‌لهب نازل شده، كه وقتى آيه (والنجم اذا هوى) را شنيد گفت: من كفر می‌ورزم به پروردگار نجم وقتى كه فرو می‌ريزد، ناگزير پیامبر (ص) او را نفرين كرد، و در سفرى كه به شام می‌رفت شير او را پاره كرد. | ||
*'''{{متن قرآن|فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ''' ﴿٢٤﴾|ترجمه=پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد،|سوره=۸۰|آیه=٢٤}} | *'''{{متن قرآن|فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ''' ﴿٢٤﴾|ترجمه=پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد،|سوره=۸۰|آیه=٢٤}} | ||
منظور از خوراک هم غذای ظاهری جسم است که انسان به حلال یا حرام و مشروع و نامشروع بودن آن باید بنگرد و هم در بعضی روایات آمده که منظور از طعام در اینجا علم و دانشی است که غذای روح را تشکیل می‌دهد، پس انسان باید بدان بنگرد که آن را از چه کسی می‌گیرد. | منظور از خوراک هم غذای ظاهری جسم است که انسان به حلال یا حرام و مشروع و نامشروع بودن آن باید بنگرد و هم در بعضی روایات آمده که منظور از طعام در اینجا علم و دانشی است که غذای روح را تشکیل می‌دهد، پس انسان باید بدان بنگرد که آن را از چه کسی می‌گیرد.<ref>بحرانی،البرهان جلد٤،صفحه٤٢۹</ref> | ||
*'''{{متن قرآن|يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْ‌ءُ مِنْ أَخِيهِ''' ﴿٣٤﴾'''وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ''' ﴿٣٥﴾ '''وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ''' ﴿٣٦﴾'''لِكُلِّ امْرِ‌ئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ''' ﴿٣٧﴾|ترجمه=روزى كه آدمى از برادرش، (۳۴) و از مادرش و پدرش. (۳۵) و از همسرش و پسرانش مى‌گريزد، (۳۶) در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌دارد. (۳۷) ،|سوره=۸۰|آیه=٣٤تا٣٧}} | *'''{{متن قرآن|يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْ‌ءُ مِنْ أَخِيهِ''' ﴿٣٤﴾'''وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ''' ﴿٣٥﴾ '''وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ''' ﴿٣٦﴾'''لِكُلِّ امْرِ‌ئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ''' ﴿٣٧﴾|ترجمه=روزى كه آدمى از برادرش، (۳۴) و از مادرش و پدرش. (۳۵) و از همسرش و پسرانش مى‌گريزد، (۳۶) در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌دارد. (۳۷) ،|سوره=۸۰|آیه=٣٤تا٣٧}} | ||
این آیات بیان گوشه ای از حوادث رستاخیز و سرنوشت همه انسان‌هاست که در قیامت هر کسی از نزدیک ترین افراد به خودش، گریزان و از همه پیوندها و علایق‌اش گسسته است، و تاکید دارد که در آن روز انسان به قدری به خودش مشغول است که به دیگری نمی‌پردازد. | این آیات بیان گوشه ای از حوادث رستاخیز و سرنوشت همه انسان‌هاست که در قیامت هر کسی از نزدیک ترین افراد به خودش، گریزان و از همه پیوندها و علایق‌اش گسسته است، و تاکید دارد که در آن روز انسان به قدری به خودش مشغول است که به دیگری نمی‌پردازد. | ||
در مناجات امام علی (ع) در [[مسجد کوفه]] آیات ٣٤ تا ۳۷ بکار گرفته شده است. | |||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||