سوره عبس: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره عبس (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۱۵

۵۸۲ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۶

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mahdiemadi

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 ==مشخصات==
-تعداد آیات آن به نظر قاریان [[حجاز]] و [[کوفه]] ۴۲ آیه و به نظر قاریان دیگر ۴۱ یا ۴۰ آیه است که نظریه اول مشهور است. این سوره دارای ۱۳۳ کلمه و ۵۵۳ حرف است. به ترتیب مصحف، هشتادمین و به ترتیب نزول بیست و چهارمین سوره [[قرآن]] و [[مکی مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات]] و نسبتا کوچک است که در حزب اول جزء ۳۰ قرار دارد.
+تعداد آیات آن به نظر قاریان [[حجاز]] و [[کوفه]] ۴۲ آیه و به نظر قاریان دیگر ۴۱ یا ۴۰ آیه است که نظریه اول مشهور است. این سوره دارای ۱۳۳ کلمه و ۵۵۳ حرف است. به ترتیب مصحف، هشتادمین و به ترتیب نزول بیست و چهارمین سوره [[قرآن]] و [[مکی مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[مفصلات|سوره‌های مفصلات]] و نسبتا کوچک است که در حزب اول جزء ۳۰ قرار دارد.
 ==مفاهیم==
 این سوره در آغاز، اشاره‌ای به آمدن نابینا نزد [[پیامبر(ص)]] دارد که چون حضرت سرگرم مذاکره با بزرگان [[قریش]] و به راه [[اسلام]] آوردن آنان بود، توجه شایسته‌ای به او نفرمود. البته مفسران و متکلمان [[شیعه]] این تفسیر را نمی‌پذیرند و این توبیخ الهی را متوجه رسول خدا(ص) نمی‌دانند.<ref>برای تفصیل بیشتر درباره اختلاف‌‌آراء بین مفسران اهل سنت و شیعه درباره این آیات و شأن نزول آن نک: قرآن-ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه از بهاءالدین خرمشاهی، ص ۵۸۵.</ref> شمارش بخشی از نعمت‌های الهی به منظور شکر نعمت و سپاسگزاری و توجه انسان‌ها به سوی خدا، ضرورت گشاده‌رویی و برخورد محترمانه با مردم، توجه‌دادن انسان به ماده اولیه خلقتش که آبی ناپاک و بی‌ارزش و نطفه ناچیزی بیش نبوده به منظور درهم شکستن غفلت و غرور و [[تکبر]] آنان، تاکید بر وقوع [[قیامت]] و توصیف [[دوزخ|دوزخیان]] و [[بهشت|بهشتیان]]، از مطالب این سوره است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۱.</ref>
-== متن سوره ==
+==متن سوره==
-{{جعبه نقل قول | عنوان = سوره عبس| نقل‌قول = :{{سخ}}{{حدیث|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١﴾ أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾ وَمَا يُدْرِ‌يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ﴿٣﴾ أَوْ يَذَّكَّرُ‌ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَ‌ىٰ ﴿٤﴾ أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾ فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾ وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾ وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾ وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿٩﴾ فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾ كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَ‌ةٌ ﴿١١﴾ فَمَن شَاءَ ذَكَرَ‌هُ ﴿١٢﴾ فِي صُحُفٍ مُّكَرَّ‌مَةٍ ﴿١٣﴾ مَّرْ‌فُوعَةٍ مُّطَهَّرَ‌ةٍ ﴿١٤﴾ بِأَيْدِي سَفَرَ‌ةٍ ﴿١٥﴾ كِرَ‌امٍ بَرَ‌رَ‌ةٍ ﴿١٦﴾ قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَ‌هُ ﴿١٧﴾ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾ مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَ‌هُ ﴿١٩﴾ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَ‌هُ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَ‌هُ ﴿٢١﴾ ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَ‌هُ ﴿٢٢﴾ كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَ‌هُ ﴿٢٣﴾ فَلْيَنظُرِ‌ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾ أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْ‌ضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾ وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿٢٩﴾ وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٢﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾ يَوْمَ يَفِرُّ‌ الْمَرْ‌ءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾ وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾ لِكُلِّ امْرِ‌ئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَ‌ةٌ ﴿٣٨﴾ ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَ‌ةٌ ﴿٣٩﴾ وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَ‌ةٌ ﴿٤٠﴾ تَرْ‌هَقُهَا قَتَرَ‌ةٌ ﴿٤١﴾ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَ‌ةُ الْفَجَرَ‌ةُ ﴿٤٢﴾}}|تاریخ بایگانی ||رنگ پس‌زمینه= #ecfcf4|پس‌زمینه عنوان = خاکستری| منبع = <small></small> | تراز = راست| عرض = 46%| اندازه خط = 12px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
+{{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره الرحمن|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١﴾ أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ﴿٢﴾ وَمَا يُدْرِ‌يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ﴿٣﴾ أَوْ يَذَّكَّرُ‌ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَ‌ىٰ ﴿٤﴾ أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ ﴿٥﴾ فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ ﴿٦﴾ وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ﴿٧﴾ وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ ﴿٨﴾ وَهُوَ يَخْشَىٰ ﴿٩﴾ فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ﴿١٠﴾ كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَ‌ةٌ ﴿١١﴾ فَمَن شَاءَ ذَكَرَ‌هُ ﴿١٢﴾ فِي صُحُفٍ مُّكَرَّ‌مَةٍ ﴿١٣﴾ مَّرْ‌فُوعَةٍ مُّطَهَّرَ‌ةٍ ﴿١٤﴾ بِأَيْدِي سَفَرَ‌ةٍ ﴿١٥﴾ كِرَ‌امٍ بَرَ‌رَ‌ةٍ ﴿١٦﴾ قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَ‌هُ ﴿١٧﴾ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾ مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَ‌هُ ﴿١٩﴾ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَ‌هُ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَ‌هُ ﴿٢١﴾ ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَ‌هُ ﴿٢٢﴾ كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَ‌هُ ﴿٢٣﴾ فَلْيَنظُرِ‌ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾ أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْ‌ضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾ وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿٢٩﴾ وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٢﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾ يَوْمَ يَفِرُّ‌ الْمَرْ‌ءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿٣٤﴾ وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿٣٥﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿٣٦﴾ لِكُلِّ امْرِ‌ئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَ‌ةٌ ﴿٣٨﴾ ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَ‌ةٌ ﴿٣٩﴾ وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَ‌ةٌ ﴿٤٠﴾ تَرْ‌هَقُهَا قَتَرَ‌ةٌ ﴿٤١﴾ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَ‌ةُ الْفَجَرَ‌ةُ ﴿٤٢﴾| به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}چهره در هم كشيد و روى گردانيد، (۱) كه آن مرد نابينا پيش او آمد؛ (۲) و تو چه دانى، شايد او به پاكى گرايد، (۳) يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد. (۴) اما آن كس كه خود را بى‌نياز مى‌پندارد، (۵) تو بدو مى‌پردازى؛ (۶) با آنكه اگر پاك نگردد، بر تو [مسؤوليتى‌] نيست. (۷) و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد، (۸) در حالى كه [از خدا] مى‌ترسيد، (۹) تو از او به ديگران مى‌پردازى. (۱۰) زنهار [چنين مكن‌] اين [آيات‌] پندى است. (۱۱) تا هر كه خواهد، از آن پند گيرد. (۱۲) در صحيفه‌هايى ارجمند، (۱۳) والا و پاك‌شده، (۱۴) به دست فرشتگانى، (۱۵) ارجمند و نيكوكار. (۱۶) كشته باد انسان، چه ناسپاس است (۱۷) او را از چه چيز آفريده است؟ (۱۸) از نطفه‌اى خلقش كرد و اندازه مقررش بخشيد. (۱۹) سپس راه را بر او آسان گردانيد. (۲۰) آنگاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد. (۲۱) سپس چون بخواهد او را برانگيزد. (۲۲) ولى نه! هنوز آنچه را به او دستور داده، به جاى نياورده است. (۲۳) پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد، (۲۴) كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم؛ (۲۵) آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم‌] شكافتيم؛ (۲۶) پس در آن، دانه رويانيديم. (۲۷) و انگور و سبزى، (۲۸) و زيتون و درخت خرما، (۲۹) و باغهاى انبوه، (۳۰) و ميوه و چراگاه، (۳۱) [تا وسيله‌] استفاده شما و دامهايتان باشد. (۳۲) پس چون فرياد گوش‌خراش دررسد؛ (۳۳) روزى كه آدمى از برادرش، (۳۴) و از مادرش و پدرش. (۳۵) و از همسرش و پسرانش مى‌گريزد، (۳۶) در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌دارد. (۳۷) در آن روز، چهره‌هايى درخشانند، (۳۸) خندان [و] شادانند. (۳۹) و در آن روز، چهره‌هايى است كه بر آنها غبار نشسته، (۴۰) [و] آنها را تاريكى پوشانده است؛ (۴۱) آنان همان كافران بدكارند. (۴۲)}}
-{{جعبه نقل قول | عنوان = ترجمه| نقل‌قول = :{{سخ}}به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}چهره در هم كشيد و روى گردانيد، (۱) كه آن مرد نابينا پيش او آمد؛ (۲) و تو چه دانى، شايد او به پاكى گرايد، (۳) يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد. (۴) اما آن كس كه خود را بى‌نياز مى‌پندارد، (۵) تو بدو مى‌پردازى؛ (۶) با آنكه اگر پاك نگردد، بر تو [مسؤوليتى‌] نيست. (۷) و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد، (۸) در حالى كه [از خدا] مى‌ترسيد، (۹) تو از او به ديگران مى‌پردازى. (۱۰) زنهار [چنين مكن‌] اين [آيات‌] پندى است. (۱۱) تا هر كه خواهد، از آن پند گيرد. (۱۲) در صحيفه‌هايى ارجمند، (۱۳) والا و پاك‌شده، (۱۴) به دست فرشتگانى، (۱۵) ارجمند و نيكوكار. (۱۶) كشته باد انسان، چه ناسپاس است (۱۷) او را از چه چيز آفريده است؟ (۱۸) از نطفه‌اى خلقش كرد و اندازه مقررش بخشيد. (۱۹) سپس راه را بر او آسان گردانيد. (۲۰) آنگاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد. (۲۱) سپس چون بخواهد او را برانگيزد. (۲۲) ولى نه! هنوز آنچه را به او دستور داده، به جاى نياورده است. (۲۳) پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد، (۲۴) كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم؛ (۲۵) آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم‌] شكافتيم؛ (۲۶) پس در آن، دانه رويانيديم. (۲۷) و انگور و سبزى، (۲۸) و زيتون و درخت خرما، (۲۹) و باغهاى انبوه، (۳۰) و ميوه و چراگاه، (۳۱) [تا وسيله‌] استفاده شما و دامهايتان باشد. (۳۲) پس چون فرياد گوش‌خراش دررسد؛ (۳۳) روزى كه آدمى از برادرش، (۳۴) و از مادرش و پدرش. (۳۵) و از همسرش و پسرانش مى‌گريزد، (۳۶) در آن روز، هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‌دارد. (۳۷) در آن روز، چهره‌هايى درخشانند، (۳۸) خندان [و] شادانند. (۳۹) و در آن روز، چهره‌هايى است كه بر آنها غبار نشسته، (۴۰) [و] آنها را تاريكى پوشانده است؛ (۴۱) آنان همان كافران بدكارند. (۴۲)|تاریخ بایگانی ||رنگ پس‌زمینه= #ecfcf4|پس‌زمینه عنوان = خاکستری| منبع = <small></small> | تراز = چپ| عرض = 46%| اندازه خط = 15px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
-{{سوره‌های قرآن|80|[[سوره نازعات]]|[[سوره تکویر]]}}
+{{سوره‌های قرآن|۸۰|[[سوره نازعات]]|[[سوره تکویر]]}}
 ==جستارهای وابسته==
@@ خط ۲۸: / خط ۲۷: @@
 *[[آیه]]
 *[[پیامبر (ص)]]
-== پانویس ==
+==پانویس==
 {{پانویس}}
-== منابع ==
+==مناب ==
-*[[قرآن کریم]]، ترجمه [[محمدمهدی فولادوند]]، [[تهران]]: [[دارالقرآن الکریم]]، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
+* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
-*[[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]]، ج۲، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش.
+* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش.
 {{قرآن کریم}}
@@ خط ۴۴: / خط ۴۲: @@
 [[رده:سوره‌های مکی]]
+[[رده:سوره‌های مفصلات]]