یوم الفصل: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل به معنای بريدن و جدا كردن است. در کتاب مفردات گفته شده که فصل، جدا كردن دو چيز از همديگر است به طوری كه ميان آن دو فاصله باشد، مانند [[آیه]] «هذا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ‏»<ref>سوره صافات،‌ آیه۲۱.</ref> ترجمه: این روز قیامت و روز جدا كردن حق از باطل است كه تكذیب می‌كرديد.<ref>قرشی بنابی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج‏۵، ص۱۸۰.</ref>

*اصطلاح یوم الفصل برای روز قیامت در بسیاری از موارد برای توبیخ و تهدید مشرکین یا تکذیب‎کنندگان آمده است. در آیه۲۱ [[سوره صافات]] آمده است: امروز روز فصل و جدایی و همان روزی است که آن را تکذیب می‌کردید.<ref>هذا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ؛ سوره صافات، آیه۲۱.</ref> همچنین در آیه۴۰ [[سوره دخان]] برای تهدید بوده و در آیات پس از آن، معنای فصل و جدایی اینگونه توضیح داده می‌شود: [روز جدایی] روزى است كه هيچ دوستى كمترين كمكى به دوستش نمى‌‏كند و از هيچ سو یارى نمى‌‏شوند، مگر كسى كه [[خدا]] او را مورد رحمت قرار داده و او عزیز و رحیم است.<ref>طباطبایی،‌ ترجمه تفسير الميزان، ج‏۱۸، ص۲۲۴؛ يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ. </ref>

[[علامه طباطبایی]] معتقد است منظور از یوم الفصل، روز قیامت است كه طبق آیه ۱۷ [[سوره حج]]، در آن روز، خدا بين مخلوقات، جدایی می‌اندازد.<ref>طباطبایی،‌ ترجمه المیزان، ج۲۰، ص۲۳۷؛ إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ. ترجمه: همانا [[خداوند]] بین مردم در روز قیامت فاصله می‌اندازد.</ref> و قیامت به این دلیل «یوم الفصل» نامیده شده که در آن روز، حق و باطل یا مجرمین از [[تقوا|متقین]] جدا می‌شوند. او آیه ۵۹ سوره یس {{عربی|وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ؛ ای مجرمین امروز از همدیگر جدا شوید.}} را شاهدی برای این معنا می‌داند.<ref> طباطبایی،‌ تفسیر المیزان،‌ ج۱۷،‌ص۱۳۰.</ref>

:::«انسان‌ها در دنیا با یکدیگر بر اساس ظاهر خود یک جامعه را شکل می‌دهند؛ اما در قیامت، حاکمیت بر اساس باطن و سیرت انسان‌ها است. انسان فرشته‌سیرت نمی‌تواند با شیطان‌سیرت‌ها جمع شود. بلکه بین آن‌ها فصل و جدایی برقرار می‌گردد. مردم گروه گروه با امام خود محشور می‌شوند؛ بعضی پیشوای [[جهنم|جهنمی]] دارند و بعضی امام و رهبرشان رو به سوی [[بهشت]] دارد.»<ref> شهید مطهری،‌ مجموعه آثار، ج۲۸، ص۲۸۳.</ref>