کاربر ناشناس
غزوه احد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←لشکرکشی مشرکین به مدینه
imported>M.r.seifi (افزودن زیرنویس به عکس) |
imported>Mgolpayegani |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نتیجه اولیه این جنگ، شکست مشرکان بود؛ اما گروهی از تیراندازان که پیامبر(ص) آنان را به فرماندهی [[عبدالله بن جبیر]] بر [[کوه عینین]] در سمت چپ [[کوه احد]] قرار داده بود، به گمان پیروزی، کوه را ترک کردند. مشرکان نیز با عبور از همین منطقه، از پشت به مسلمانان حمله کردند و آنان را شکست دادند. در این جنگ، خسارت سنگینی به مسلمانان رسید؛ از جمله [[شهادت]] حدود هفتاد نفر از مسلمانان، شهادت [[حمزة بن عبدالمطلب]] و مُثله‌شدن وی، جراحت بر صورت پیامبر(ص) و شکستن دندان وی. | نتیجه اولیه این جنگ، شکست مشرکان بود؛ اما گروهی از تیراندازان که پیامبر(ص) آنان را به فرماندهی [[عبدالله بن جبیر]] بر [[کوه عینین]] در سمت چپ [[کوه احد]] قرار داده بود، به گمان پیروزی، کوه را ترک کردند. مشرکان نیز با عبور از همین منطقه، از پشت به مسلمانان حمله کردند و آنان را شکست دادند. در این جنگ، خسارت سنگینی به مسلمانان رسید؛ از جمله [[شهادت]] حدود هفتاد نفر از مسلمانان، شهادت [[حمزة بن عبدالمطلب]] و مُثله‌شدن وی، جراحت بر صورت پیامبر(ص) و شکستن دندان وی. | ||
==لشکرکشی | ==لشکرکشی مشرکان به مدینه== | ||
در [[سال سوم هجری]]، یک سال پس از شکست سختی که مسلمانان در [[جنگ بدر]] بر [[مشرک|مشرکان]] وارد کردند، [[قریش]] به فرماندهی [[ابوسفیان]] به خونخواهی کشتگان بدر، آماده نبردی دیگر با [[پیامبر(ص)]] و مسلمانان شدند. ابوسفیان برای این جنگ، کسانی همچون [[عمرو بن عاص]] و [[ابن زبعری]] و [[ابوعزّه]]را به جلب همکاری دیگر قبایل برانگیخت.<ref>ابن اسحاق، السیر و المغازی، | در [[سال سوم هجری]]، یک سال پس از شکست سختی که مسلمانان در [[جنگ بدر]] بر [[مشرک|مشرکان]] وارد کردند، [[قریش]] به فرماندهی [[ابوسفیان]] به خونخواهی کشتگان بدر، آماده نبردی دیگر با [[پیامبر(ص)]] و مسلمانان شدند. ابوسفیان برای این جنگ، کسانی همچون [[عمرو بن عاص]] و [[ابن زبعری]] و [[ابوعزّه]]را به جلب همکاری دیگر قبایل برانگیخت.<ref>ابن اسحاق، السیر و المغازی، ص۳۲۳-۳۲۲؛ واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۰۱؛ نیز ر.ک: طبری، تاریخ، ج۲، ص۵۰۰.</ref> او در این جنگ با لشکری حدود سه هزار نفر، به سمت [[مدینه]] حرکت کرد. بنا بر گزارش واقدی پیامبر(ص) در [[قبا]] ـ جایی در نزدیکی مدینه ـ بود که به وسیله نامه‌‌ی پنهانی عمویش [[عباس بن عبدالمطلب]] از خروج مشرکان برای نبرد آگاه شد،<ref>واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۰۴ـ۲۰۳.</ref> اما در روایات دیگر به این نامه اشاره‌ای نشده است.<ref>مثلا ر.ک: ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۶۲؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۵۰۲.</ref> | ||
در [[پنجم شوال]]، مشرکان به عُرَیض ـ ناحیه‌ای در نزدیکی احد ـ رسیدند.<ref>واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۰۷ـ۲۰۶.</ref> پیامبر(ص) به وسیله یکی از اصحاب از شمار و نیز تجهیزات آنها آگاهی یافت. تنی چند از بزرگان [[اوس و خزرج]] چون [[سعد بن معاذ]]، [[اسید بن حضیر]] و [[سعد بن عباده]] با گروهی، از بیم هجوم مشرکان تا بامداد [[جمعه]] در [[مسجد]] پاسداری می‌دادند.<ref>واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۰۸.</ref> | در [[پنجم شوال]]، مشرکان به عُرَیض ـ ناحیه‌ای در نزدیکی احد ـ رسیدند.<ref>واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۰۷ـ۲۰۶.</ref> پیامبر(ص) به وسیله یکی از اصحاب از شمار و نیز تجهیزات آنها آگاهی یافت. تنی چند از بزرگان [[اوس و خزرج]] چون [[سعد بن معاذ]]، [[اسید بن حضیر]] و [[سعد بن عباده]] با گروهی، از بیم هجوم مشرکان تا بامداد [[جمعه]] در [[مسجد]] پاسداری می‌دادند.<ref>واقدی، المغازی، ج۱، ص۲۰۸.</ref> | ||