سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] می نویسد که این آیه  در آیات پایانی سوره در واقع  بازگشت به آیه آغاز سوره بود که فرمود: أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ که در ارتباط با قیامت بود. استفهام در این آیه برای توبیخ  و نکوهش انسان است و (سدى) به معناى مهمل است ، و معناى آیه این است که : آیا انسان چنین مى پندارد که ما او را مهمل رها مى کنیم و اعتنایى به او نداریم و بعث و قیامتى هم نیست ، و بعد از مردن دیگر زنده اش ‌ نمى کنیم ، و در نتیجه تکلیف و جزایى در کار نیست ؟ <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص ۱۱۵.</ref>