سوره قیامت: تفاوت میان نسخهها
جز
←آیات مشهور
جز (←آیات مشهور) |
جز (←آیات مشهور) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در روایات آمدهاست پیامبر به سبب عشق و علاقهاش به دریافت و حفظ [[قرآن]]، در هنگام دریافت وحی، آن را با عجله تکرار میکرد؛ پس آیات بالا نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۲۹۶.</ref> اما در تفسیری دیگر آمدهاست پیامبر پیش از تمام شدن [[وحی]]، آن را جلو جلو میخواند و این نشان میدهد قرآن پیش از آن یک بار به صورت [[نزول دفعی|دفعی]] بر پیامبر(ص) نازل شده بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۳۰۰.</ref> در پاسخ به این شُبهه که فقط معانی قرآن از طرف خداوند است نه الفاظ آن، به آیات بالا و واژه «قرآنه» استدلال شدهاست اینکه «قرآنه» به معنای خواندن است و صریحا بر این دلالت دارد که الفاظ قرآن نیز از طرف خداوند است نه کس دیگری.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1240/30/text گروه کارورزی وحی، «الهی بودن الفاظ قرآن»، ص۳۵]. [http://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/15#_ednref25 اشرفی، «الهی بودن متن قرآن از منظر علامه طباطبايی و نقش آن در تفسير الميزان»]. [http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,297 حسینی، «وحیانی بودن الفاظ قرآن».]</ref> | در روایات آمدهاست پیامبر به سبب عشق و علاقهاش به دریافت و حفظ [[قرآن]]، در هنگام دریافت وحی، آن را با عجله تکرار میکرد؛ پس آیات بالا نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۲۹۶.</ref> اما در تفسیری دیگر آمدهاست پیامبر پیش از تمام شدن [[وحی]]، آن را جلو جلو میخواند و این نشان میدهد قرآن پیش از آن یک بار به صورت [[نزول دفعی|دفعی]] بر پیامبر(ص) نازل شده بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۳۰۰.</ref> در پاسخ به این شُبهه که فقط معانی قرآن از طرف خداوند است نه الفاظ آن، به آیات بالا و واژه «قرآنه» استدلال شدهاست اینکه «قرآنه» به معنای خواندن است و صریحا بر این دلالت دارد که الفاظ قرآن نیز از طرف خداوند است نه کس دیگری.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1240/30/text گروه کارورزی وحی، «الهی بودن الفاظ قرآن»، ص۳۵]. [http://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/15#_ednref25 اشرفی، «الهی بودن متن قرآن از منظر علامه طباطبايی و نقش آن در تفسير الميزان»]. [http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,297 حسینی، «وحیانی بودن الفاظ قرآن».]</ref> | ||
*'''«أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى»''' | |||
ترجمه:آیا انسان گمان میکند(او را به حال خود واگذاشتهاند؟) بیهدف رها میشود؟! | |||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== |