پرش به محتوا

تطنجیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ مارس ۲۰۱۴
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Smnazem
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Smnazem
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==


این نام برگرفته از واژۀ "التطنج" است که بارها به صورت مفرد و مثنى در متن خطبه به کار رفته است. هیچ‌یک از منابع چگونگی تلفظ نام را به دست نداده‌اند. به تناسب کاربردها، واژه ارتباطی با مادۀ عربی "طنج" و [[ثلاثی مزید]] "تَطَنُّج" به معنای تفنن و دست یازیدن به فنون گوناگون، ندارد.(نک‌ : ابن منظور، ذیل طنج)
این نام برگرفته از واژۀ "التطنج" است که بارها به صورت مفرد و مثنى در متن خطبه به کار رفته است. هیچ‌یک از منابع چگونگی تلفظ نام را به دست نداده‌اند. به تناسب کاربردها، واژه ارتباطی با مادۀ عربی "طنج" و [[ثلاثی مزید]] "تَطَنُّج" به معنای تفنن و دست یازیدن به فنون گوناگون، ندارد.<ref>ابن منظور، ذیل طنج</ref>


[[سید کاظم رشتی]] دربارۀ وجه نام‌گذاری خطبه به تطنجیه می گوید: این نام به لحاظ اشتمال خطبه بر "اَکوار" و "اَدوار" وجود است که در دو کره منحصرند؛ وی سپس به وصف این دو کره پرداخته است که از نظر او همان دو "تطنج" عالم وجودند.(ص 7) وی بسیاری از دیدگاه های مذهبی خاص خود را بر مبنای تقابل دو تطنج نهاده است که به قول او سرچشمه واحد دارند و مجمع آنها بحر محیط است.(ص 8-9، 18، جم‌)
[[سید کاظم رشتی]] دربارۀ وجه نام‌گذاری خطبه به تطنجیه می گوید: این نام به لحاظ اشتمال خطبه بر "اَکوار" و "اَدوار" وجود است که در دو کره منحصرند؛ وی سپس به وصف این دو کره پرداخته است که از نظر او همان دو "تطنج" عالم وجودند.<ref>ص 7</ref> وی بسیاری از دیدگاه های مذهبی خاص خود را بر مبنای تقابل دو تطنج نهاده است که به قول او سرچشمه واحد دارند و مجمع آنها بحر محیط است.<ref>ص 8-9، 18</ref>


معنای دیگری در عربی یا غیر عربی برای این کلمه شناخته نشده است. در متن خطبه، تطنج به معنای خلیجی از آب تفسیر شده است.(«الخطبة...»، 167)
معنای دیگری در عربی یا غیر عربی برای این کلمه شناخته نشده است. در متن خطبه، تطنج به معنای خلیجی از آب تفسیر شده است.<ref>«الخطبة...»، 167</ref>


عبارتی از [[برسی]] حاکی از آن است که پیش از وی نیز این خطبه مورد توجه بوده است. وی یادآور می‌شود که پیشینیانش، تطنجین را در این خطبه، به "دنیا و آخرت" تفسیر کرده‌اند.(ص 122، با تعبیر قال المفسرون)
عبارتی از [[برسی]] حاکی از آن است که پیش از وی نیز این خطبه مورد توجه بوده است. وی یادآور می‌شود که پیشینیانش، تطنجین را در این خطبه، به "دنیا و آخرت" تفسیر کرده‌اند.<ref>ص 122، با تعبیر قال المفسرون</ref>




خط ۲۲: خط ۲۲:
==محل ایراد خطبه==
==محل ایراد خطبه==


برسی بی‌آنکه سندی یا حتى یادی از راوی خطبه آورد، تصریح نموده که ایراد خطبه در جایی میان [[کوفه]] و [[مدینه]] بوده است (ص 166) و اینکه جابر(ظاهراً [[جابر بن عبدالله انصاری]]) در طی خطبه مخاطب خاص حضرت بوده، و پس از پایان خطبه، از حضرت پرسشی کرده است.(نک‌ : برسی، 168، 170)
برسی بی‌آنکه سندی یا حتى یادی از راوی خطبه آورد، تصریح نموده که ایراد خطبه در جایی میان [[کوفه]] و [[مدینه]] بوده است<ref>ص 166</ref> و اینکه جابر(ظاهراً [[جابر بن عبدالله انصاری]]) در طی خطبه مخاطب خاص حضرت بوده، و پس از پایان خطبه، از حضرت پرسشی کرده است.<ref> برسی، 168، 170</ref>


در متن خطبه با اشاراتی، زمان خطبه به اندکی پس از جنگ صفین بازگردانده شده و در آن از انتقام کشتگان [[صفین]] چون [[عمار بن یاسر]] و [[اویس قرنی]] سخن به میان آمده است.(«الخطبة»، 168)
در متن خطبه با اشاراتی، زمان خطبه به اندکی پس از جنگ صفین بازگردانده شده و در آن از انتقام کشتگان [[صفین]] چون [[عمار بن یاسر]] و [[اویس قرنی]] سخن به میان آمده است.(«الخطبة»، 168)
کاربر ناشناس