مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نگاهی به محتوا: افزایش
جز (←نگاهی به محتوا) |
جز (←نگاهی به محتوا: افزایش) |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==نگاهی به محتوا== | ==نگاهی به محتوا== | ||
طبرسی در مقدمه کتابش مطالبی را تحت عنوان فنون هفتگانه به منظور مقدماتی برای فهم علوم قرآن یادآورشده که فن اولش درباره تعداد آیات قرآن و فائده شناخت آنهاست. طبرسی نظر کوفیان را درتعداد آیات قرآن صحیح‌ترین عدد و سند این قول را برترین سند دانسته است زیرا این نظر از امیرالمؤمنین (ع) گرفته شده است. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۶.</ref>{{یادداشت|۶۲۳۶ عدد منسوب به قاریان اهل کوفه است. سیوطی، الاتقان، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص ۲۳۵ به بعد}} نخستین مطلب مجمع البیان پس از مقدمه بیان این نکته است که بسم الله الرحمن الرحيم هم در [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و هم در سایر سوره‌ها آیه‌ای مستقل است و هرکس در نماز آن را عمداً نگوید نمازش باطل است خواه نماز واجب یا مستحب باشد و بلند خواندنش در نماز هایی که باید قرائتش بلند خوانده شود [[واجب]] است و در دیگر نمازها [[مستحب]] است. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۵۰.</ref> | طبرسی در مقدمه کتابش مطالبی را تحت عنوان فنون هفتگانه به منظور مقدماتی برای فهم علوم قرآن یادآورشده که فن اولش درباره تعداد آیات قرآن و فائده شناخت آنهاست. طبرسی نظر کوفیان را درتعداد آیات قرآن صحیح‌ترین عدد و سند این قول را برترین سند دانسته است زیرا این نظر از امیرالمؤمنین (ع) گرفته شده است. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۶.</ref>{{یادداشت|۶۲۳۶ عدد منسوب به قاریان اهل کوفه است. سیوطی، الاتقان، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص ۲۳۵ به بعد}} نخستین مطلب مجمع البیان پس از مقدمه بیان این نکته است که بسم الله الرحمن الرحيم هم در [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و هم در سایر سوره‌ها آیه‌ای مستقل است و هرکس در نماز آن را عمداً نگوید نمازش باطل است خواه نماز واجب یا مستحب باشد و بلند خواندنش در نماز هایی که باید قرائتش بلند خوانده شود [[واجب]] است و در دیگر نمازها [[مستحب]] است. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۵۰.</ref>مطلب پایانی تفسیر روایتی از امام صادق(ع) از رسول خدا(ص) است که فرمود: هیچ مؤمنی نیست مگر این كه برای قلب او دو گوش می‌باشد، در یک گوش وسواس خناس وسوسه می‌کند و در یک گوش فرشته می‌دمد، پس خداوند مؤمن را به فرشته تأیید می‌کند، و این است معنی این آیه که خداوند فرموده است «و آنان را به روحی از خودش تأیید نمود» طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۴۹۸.{{یادداشت|وهو قوله سبحانه وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ. سوره مجادله آیه ۲۲}} | ||
== روش و گرایش تفسیری== | == روش و گرایش تفسیری== | ||