نیابت خاصه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نیابت خاصه''' به معنای سفیر بودن و جانشینی شخصی از سوی [[امام]] برای برقراری ارتباط مردم با او در مواردی که ارتباط مردم با وی ممکن نیست. در این شرایط امام افراد خاصی را به عنوان نایب خود قرار میدهد. امام باید شخصا نائبش را به مردم معرفی نماید یا نایب قبل از او،‌ نائب جدید را به مردم بشناساند.

نیابت خاصه مفهومی است که در مورد همه افرادی که از سوی [[امامان شیعه]] به مردم معرفی شده بودند، صدق می کند که به عنوان نمونه می‎توان به [[عثمان بن سعید]] اشاره کرد. او یکی از افرادی است که از طرف [[امام حسن عسکری (ع)]] و [[امام زمان (عج)]] به عنوان نایب خاص امام به مردم معرفی شد. اما در عین حال آنچه که از این مفهوم متبادر به ذهن بوده و بر دیگر مصادیق غلبه دارد نیابت خاصه از طرف [[امام مهدی (ع)]] آن هم تنها در دوره [[غیبت صغری]] است.