Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۵
ویرایش
نشوز: تفاوت میان نسخه‌ها
←احکام فقهی
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
*اگر نشوز از طرف مرد باشد، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوق خود را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع می‌کند.<ref> شهید ثانی، روضة البهیة، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد ناشز را به انجام وظایفش ملزم می‌کند و اگر سودمند واقع نشود او را [[تعزیر]] کرده و یا نفقه زن را از اموال او پرداخت می‌کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | *اگر نشوز از طرف مرد باشد، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوق خود را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع می‌کند.<ref> شهید ثانی، روضة البهیة، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد ناشز را به انجام وظایفش ملزم می‌کند و اگر سودمند واقع نشود او را [[تعزیر]] کرده و یا نفقه زن را از اموال او پرداخت می‌کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | ||
*در صورت نشوز مرد، زن حق ندارد بسترش را از شوهر خود جدا کرده و یا او را تنبیه بدنی کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | *در صورت نشوز مرد، زن حق ندارد بسترش را از شوهر خود جدا کرده و یا او را تنبیه بدنی کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | ||
**برخی فقها بر این نظرند که اگر نشوز و نافرمانی از طرف مرد باشد؛ بر زن جایز نیست که وظایف زناشویی‌اش را نسبت به او ترک کند.<ref>خوانساری، جامع‌المدارک، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۳۳.</ref> [[سیداحمد خوانساری]] در کتاب [[جامع‌المدارک]] با این نظر مخالفت کرده و بر این باور است که به خاطر اطلاق ادله؛ اگر نشوز و نافرمانی از طرف هر یک از طرفین باشد؛ بر طرف دیگر واجب است که وظایف واجب زناشویی خودش را ایفا کند.<ref>خوانساری، جامع‌المدارک، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۴۳۳. </ref> | |||
*فقها با استناد به آیه ۱۲۸ [[سوره نساء]] بر این باورند: در صورتی که مرد ناشز باشد و قصد طلاق همسرش را داشته باشد؛ چنانچه زن از طلاق کراهت داشته و میل به ادامه زندگی با او را دارد؛ می‌تواند از برخی حقوق خود صرف‌نظر کرده تا مصالحه برقرار شود و قبول آن بر مرد حلال است.<ref>بحرانی، حدائق‌الناضره، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۴.</ref> | *فقها با استناد به آیه ۱۲۸ [[سوره نساء]] بر این باورند: در صورتی که مرد ناشز باشد و قصد طلاق همسرش را داشته باشد؛ چنانچه زن از طلاق کراهت داشته و میل به ادامه زندگی با او را دارد؛ می‌تواند از برخی حقوق خود صرف‌نظر کرده تا مصالحه برقرار شود و قبول آن بر مرد حلال است.<ref>بحرانی، حدائق‌الناضره، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۴.</ref> | ||