Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۵۶
ویرایش
نشوز: تفاوت میان نسخه‌ها
←نشانه‌های نشوز مرد
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
===نشانه‌های نشوز مرد=== | ===نشانه‌های نشوز مرد=== | ||
*پرداخت نفقه از اموری است که بر مرد واجب است و اگر در صورت داشتن توان مالی از پرداخت آن خودداری کند، نشوز تحقق می‌یابد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> نفقه عبارت است از مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی.<ref>قانون مدنی، ماده ۱۷۰۷، مصوب ۱۳۸۱ش.</ref> | *پرداخت نفقه از اموری است که بر مرد واجب است و اگر در صورت داشتن توان مالی از پرداخت آن خودداری کند، نشوز تحقق می‌یابد.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> نفقه عبارت است از مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی.<ref>قانون مدنی، ماده ۱۷۰۷، مصوب ۱۳۸۱ش.</ref> | ||
*از نشانه‌های نشوز مرد، جایی است که بدون دلیل همسرش را بزند یا او را اذیت کند.<ref>بحرانی، حدائق‌الناضره، ج۲۴، ص۶۱۴.</ref> | *از نشانه‌های نشوز مرد، جایی است که بدون دلیل همسرش را بزند یا او را اذیت کند.<ref>بحرانی، حدائق‌الناضره، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۴.</ref> | ||
*عدم حسن معاشرت و نداشتن برخورد نیکو با زن مانند: آزار زبانی و جسمی از مصادیق نشوز مرد به شمار می‌رود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷؛ بحرانی، حدائق الناظرة، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۹؛ قانون مدنی، ماده ۱۱۰۳، مصوب ۱۳۱۴ش.</ref> | *عدم حسن معاشرت و نداشتن برخورد نیکو با زن مانند: آزار زبانی و جسمی از مصادیق نشوز مرد به شمار می‌رود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷؛ بحرانی، حدائق الناظرة، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۹؛ قانون مدنی، ماده ۱۱۰۳، مصوب ۱۳۱۴ش.</ref> | ||
*حق قسم، بر مردی که دارای چند همسر است واجب بوده و خودداری کردن نسبت به رعایت آن، از موارد نشوز مرد محسوب می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۱۹۵.</ref> حق قسم به این معنا است که مرد شب‌های خود را به منظور هم‌بستری، میان همسران خود تقسیم می‌کند.<ref>مؤسسة دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۳۲۳.</ref> | *حق قسم، بر مردی که دارای چند همسر است واجب بوده و خودداری کردن نسبت به رعایت آن، از موارد نشوز مرد محسوب می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۱۹۵.</ref> حق قسم به این معنا است که مرد شب‌های خود را به منظور هم‌بستری، میان همسران خود تقسیم می‌کند.<ref>مؤسسة دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۳۲۳.</ref> | ||