سوره اعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره اعلی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۴۸

۳۱۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۶

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Salvand

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 {{سوره||نام = اعلی|کتابت = ۸۷|جزء = ۳۰|آیه = ۱۹|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۸|بعدی = [[سوره غاشیه|غاشیه]] |قبلی = [[سوره طارق|طارق]] |کلمه = ۷۲|حرف = ۲۹۶}}
 '''سوره اَعلیٰ''' هشتادوهفتمین [[سوره]] [[قرآن]] که [[سوره‌های مکی|مَکّی]] است و ۱۹ [[آیه]] دارد و در [[جزء قرآن|جزء]] سی‌ام جای گرفته است. این سوره را از آن رو «‌اعلی‌» می‌نامند که با امر به تسبیح پروردگار بلندمرتبه آغاز می‌شود. بنابر روایت ابن مسعود، آیه اول این سوره یک حکم فقهی را بیان می‌کند که ذکر [[رکوع]] و [[سجده]] تسبیح است و باید در این دو جای [[نماز]] (با سبحان الله) خدا را تسبیح گفت. در آیات ۱۴ و ۱۵ این سوره دو حکم فقهی در باره [[عید فطر]] آمده است.
-==سوره اعلی==
+==معرفی سوره==
 [[پرونده:آیه قد افلح من تزکی-اعلی ۱۴.jpg|220px|بندانگشتی|بی‌تردید کسی که خود را [از زشتی‌های باطن و ظاهر] پاک کرد، رستگار شد (اعلیٰ: ۱۴).]]
+* '''دلیل نامگذاری'''
 این سوره را به این مناسبت «‌اعلی‌» می‌نامند که با امر تسبیح پروردگار بلندمرتبه آغاز می‌شود:
-{{متن قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّک الْأَعْلَی ﴿۱﴾|ترجمه= نام پروردگار والای خود را به پاکی بستای|سوره=۸۷|آیه=۱}}
+* '''سوره مکی، شماره نزول'''
+سوره اعلیٰ را از [[سوره‌های مکی]] دانسته‌اند که در ترتیب مصحف، هشتادوهفتمین [[سوره]] و در ترتیب [[نزول قرآن|نزول]]، هشتمین سوره قرآن است؛ یعنی بعد از [[سوره تکویر]] و قبل از [[سوره لیل]] نازل شده است.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ج۱، ص۱۶۶.</ref>
-بدون هیچ اختلافی در تعداد آیات آن، دارای ۱۹ آیه، ۷۲ کلمه و ۲۹۶ حرف است. به ترتیب مصحف هشتاد و هفتمین و به ترتیب نزول هشتمین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مفصلات|سوره‌های هفت گانه «‌مفصلات »]] و از گروه [[سوره‌های اوساط]] است. هفتمین و آخرین سوره از [[سوره‌های مسبحات|سوره‌های هفت گانه «‌مسبحات »]] (آغازشده با تسبیح الهی) است.
+* '''حجم'''
+این سوره ۱۹ [[آیه]]، ۷۲ کلمه و ۲۹۶ حرف دارد و جزو [[سوره‌های مفصلات|سوره‌های هفت‌گانه «‌مفصلات»]] (دارای آیات کوچک و متعدد) و از گروه [[سوره‌های اوساط]] است. هفتمین و آخرین سوره از [[سوره‌های مسبحات|سوره‌های هفت‌گانه «‌مُسَبّحات»]] (آغازشده با تسبیح الهی) است.
 ==مفاهیم==
@@ خط ۳۶: / خط ۴۰: @@
 *[[قرآن کریم]]، ترجمه [[محمدمهدی فولادوند]]، [[تهران]]: [[دارالقرآن الکریم]]، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
 *[[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]]، ج۲، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، ۱۳۷۷.
+* معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآن، [بی‌جا]، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، چ۱، ۱۳۷۱ش.
 {{قرآن کریم}}