کاربر ناشناس
الائمة الاثنا عشر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←درباره مؤلف
imported>A.atashinsadaf جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>A.atashinsadaf جز (←درباره مؤلف) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''ألأئمةُ الإثنى عَشَر''' یا '''ألشّذَراتُ الذّهَبية فى تَراجِم الائمةِ الإثنى عَشَر عِندَ الإمامية''' کتابی عربی تألیف شمس الدين [[محمد بن طولون]] عالم سنی مذهب است و موضوع آن مختصرى از شرح حال [[ائمه اثناعشر|ائمه دوازده گانه]] [[شیعه]] است. | '''ألأئمةُ الإثنى عَشَر''' یا '''ألشّذَراتُ الذّهَبية فى تَراجِم الائمةِ الإثنى عَشَر عِندَ الإمامية''' کتابی عربی تألیف شمس الدين [[محمد بن طولون]] عالم سنی مذهب است و موضوع آن مختصرى از شرح حال [[ائمه اثناعشر|ائمه دوازده گانه]] [[شیعه]] است. | ||
== درباره مؤلف == | == درباره مؤلف == | ||
ابو | ابو عبدالله شمس الدين محمد بن على بن احمد بن على بن خمارويه بن طولون حنفى كه در انتساب به جد اعلايش «ابن طولون» شهرت دارد به سال 880ق در صالحيه [[دمشق]] متولد شد. جد او «خمارويه بن طولون» از تركان و مادرش «اَزدان» زنى رومى بود و پدرش علاء الدين على مردى زاهد و صوفى منش بود. | ||
ابن طولون به كسب علوم مختلف همت گماشت. فقه حنفى را كه مذهب پدران وى بود فرا گرفت. [[علوم حدیث]]، [[اصول فقه]]، [[تفسیر]] و علومى همچون هيئت، هندسه، فلک را نيز آموخت. او گرايش به [[تصوف]] داشت و در اين زمينه نيز كتابهايى تدوين كرد. وی بيشتر در مدارس و [[خانقاه|خانقاه ها]] مى زيست و مدتها سمت امامت، رياست و نظارت خانقاه ها را عهده دار بود. او در تمام عمر بدون خانه و خانواده و همسر زيست.<ref>مقدمه کتاب الائمة الاثنی عشر، ص 11 - 26.</ref> | ابن طولون به كسب علوم مختلف همت گماشت. فقه حنفى را كه مذهب پدران وى بود فرا گرفت. [[علوم حدیث]]، [[اصول فقه]]، [[تفسیر]] و علومى همچون هيئت، هندسه، فلک را نيز آموخت. او گرايش به [[تصوف]] داشت و در اين زمينه نيز كتابهايى تدوين كرد. وی بيشتر در مدارس و [[خانقاه|خانقاه ها]] مى زيست و مدتها سمت امامت، رياست و نظارت خانقاه ها را عهده دار بود. او در تمام عمر بدون خانه و خانواده و همسر زيست.<ref>مقدمه کتاب الائمة الاثنی عشر، ص 11 - 26.</ref> | ||
== انگيزه تأليف == | == انگيزه تأليف == | ||
انگيزه ابن طولون براى نگارش اين اثر، محبت وى به [[اهل بیت]] بوده است. اين در حالى است كه وى در مقدمه كتاب بر [[صحابه]] به ويژه خلفاى نخست درود مى فرستد. سپس شعر عالم شافعى مذهب، ابو الفضل يحيى بن سلامه حصكفى (متوفای 551)، را كه در موضوع [[ائمه|دوازده امام]] سروده را در پنج صفحه مى آورد. در اين شعر ضمن تجليل و تكريم فراوان از ائمه (ع) در برخى ابيات آن، بر اين تاكيد مى كند كه اظهار ارادت به خاندان پيامبر، هرگز به معناى پذيرش يا موافقت با معتقدات مذهب شيعه نيست.<ref>الائمة الاثناعشر، ص 39 - 44.</ref> | انگيزه ابن طولون براى نگارش اين اثر، محبت وى به [[اهل بیت]] بوده است. اين در حالى است كه وى در مقدمه كتاب بر [[صحابه]] به ويژه خلفاى نخست درود مى فرستد. سپس شعر عالم شافعى مذهب، ابو الفضل يحيى بن سلامه حصكفى (متوفای 551)، را كه در موضوع [[ائمه|دوازده امام]] سروده را در پنج صفحه مى آورد. در اين شعر ضمن تجليل و تكريم فراوان از ائمه (ع) در برخى ابيات آن، بر اين تاكيد مى كند كه اظهار ارادت به خاندان پيامبر، هرگز به معناى پذيرش يا موافقت با معتقدات مذهب شيعه نيست.<ref>الائمة الاثناعشر، ص 39 - 44.</ref> | ||