دعای چهارم صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نقل قول دوقلو تاشو|<center>وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام فِی الصَّلَاةِ عَلَی أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِیهِمْ:</center>{{سخ}}(۱) اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَیبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِینَ لَهُمْ بِالتَّکذِیبِ وَ الِاشْتِیاقِ إِلَی الْمُرْسَلِینَ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ‏ (۲) فِی کلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِیهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِیلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَی مُحَمَّدٍ- صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ- مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَی، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَی، عَلَی جَمِیعِهِمُ السَّلَامُ، فَاذْکرْهُمْ مِنْک بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ. (۳) اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِینَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِینَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِی نَصْرِهِ، وَ کانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَی وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَی دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَیثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاتِهِ. (۴) وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِی إِظْهَارِ کلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِی تَثْبِیتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ. (۵) وَ مَنْ کانُوا مُنْطَوِینَ عَلَی مَحَبَّتِهِ یرْجُونَ‏ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ فِی مَوَدَّتِهِ. (۶) وَ الَّذِینَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَکنُوا فِی ظِلِّ قَرَابَتِهِ. (۷) فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَکوا لَک وَ فِیک، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِک، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَیک، وَ کانُوا مَعَ رَسُولِک دُعَاةً لَک إِلَیک. (۸) وَ اشْکرْهُمْ عَلَی هَجْرِهِمْ فِیک دِیارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَی ضِیقِهِ، وَ مَنْ کثَّرْتَ فِی إِعْزَازِ دِینِک مِنْ مَظْلُومِهِمْ. (۹) اللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَی التَّابِعِینَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، الَّذِینَ‏ یقُولُونَ: «رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالْإِیمانِ‏»<ref>حشر: ۱۰.</ref> خَیرَ جَزَائِک. (۱۰) الَّذِینَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلَی شَاکلَتِهِمْ. (۱۱) لَمْ یثْنِهِمْ رَیبٌ فِی بَصِیرَتِهِمْ، وَ لَمْ یخْتَلِجْهُمْ شَک فِی قَفْوِ آثَارِهِمْ، وَ الِائْتِمَامِ بِهِدَایةِ مَنَارِهِمْ. (۱۲) مُکانِفِینَ وَ مُوَازِرِینَ لَهُمْ، یدِینُونَ بِدِینِهِمْ، وَ یهْتَدُونَ بِهَدْیهِمْ، یتَّفِقُونَ عَلَیهِمْ، وَ لَا یتَّهِمُونَهُمْ فِیمَا أَدَّوْا إِلَیهِمْ. (۱۳) اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَی التَّابِعِینَ مِنْ یوْمِنَا هَذَا إِلَی یوْمِ الدِّینِ وَ عَلَی أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَی ذُرِّیاتِهِمْ وَ عَلَی مَنْ أَطَاعَک مِنْهُمْ. (۱۴) صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِیتِک، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِی رِیاضِ جَنَّتِک، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ کیدِ الشَّیطَانِ، وَ تُعِینُهُمْ بِهَا عَلَی مَا اسْتَعَانُوک عَلَیهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقِیهِمْ طَوَارِقَ اللَّیلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً یطْرُقُ بِخَیرٍ. (۱۵) وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَی اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَک، وَ الطَّمَعِ فِیمَا عِنْدَک وَ تَرْک التُّهَمَةِ فِیمَا تَحْوِیهِ أَیدِی الْعِبَادِ (۱۶) لِتَرُدَّهُمْ إِلَی الرَّغْبَةِ إِلَیک وَ الرَّهْبَةِ مِنْک، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِی سَعَةِ الْعَاجِلِ، وَ تُحَبِّبَ إِلَیهِمُ الْعَمَلَ لِلْآجِلِ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ (۱۷) وَ تُهَوِّنَ عَلَیهِمْ کلَّ کرْبٍ یحِلُّ بِهِمْ یوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا (۱۸) وَ تُعَافِیهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا، وَ کبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِیهَا (۱۹) وَ تُصَیرَهُمْ إِلَی أَمْنٍ مِنْ مَقِیلِ الْمُتَّقِینَ.|<center>دعای آن حضرت در درود بر پیروان پیامبران و ایمان‌آورندگان به ایشان</center>{{سخ}}(۱) بارالها، و پیروان انبیا و تصدیق‌کنندگانِ ایشان از مردم روی زمین که تصدیقشان از عمق قلب بود، آن هم به وقتی که دشمنان به جهت معارضه در مقام تکذیب آنان برآمدند، ولی مؤمنان به سبب حقایق ایمانیه مشتاقانه به انبیا روی آوردند، (۲) در هر عصر و زمانی که پیامبری فرستادی، و برای جامعه چراغ راه قرار دادی، از زمان آدم تا دوران محمد - درود خدا بر او و آلش باد - از رهبران هدایت، و جلوداران اهل تقوا - که بر همه آنان سلام باد - خداوندا تمام آنان را از جانب خود به آمرزش و رضایت مخصوص گردان. (۳) بارالها و به خصوص اصحاب محمد(ص) آنان که شرط مصاحبت او را به‌خوبی پاس داشتند و آنان که در یاری آن حضرت به سعی نیکو برخاستند، و حضرتش را یاری دادند، و برای قرار دادنش به صحنه قدرت شتافتند و برای قبول دعوتش بر یکدیگر سبقت گرفتند، و چون دلیل رسالت‏‌های خود را به گوش آنان رساند، دعوتش را پذیرفتند (۴) و در راه اعلای کلمه‌اش از همسران و فرزندان خود دوری جستند، و با پدران و فرزندان خود برای برقراری نبوّتش نبرد کردند و به برکت وجود او در آن نبردها پیروز شدند (۵) و آنان که در عمق دلشان مهر او را می‏‌پروردند و در عشق او به تجارتی امید داشتند که کسادی و ضرر در آن راه نداشت، (۶) و یارانی که وقتی دل به او بستند قبائل و عشایرشان از آنان دوری جستند، و زمانی که در سایه قرابت او آرمیدند، دودمان آنان پیوند قرابت گسیختند، (۷) بارالها پس برای اصحاب محمد آنچه را برای تو و در راه تو از دست دادند از نظر لطف دور مدار، و آنان را از خشنودیت خشنود ساز، و نیز به خاطر آنکه مردم را پیرامون دینت جمع کردند، و با فرستاده تو در دعوت خلق هم‌آواز بودند (۸) و آنان را به خاطر اینکه در راه تو از شهر و دیار قوم خود دوری گزیدند، و از فراخی معیشت به‏ سختی در افتادند، و آن افراد بسیاری را که برای بزرگداشت دین تو ستم‌ها دیدند، پاداش عنایت فرما. (۹) بارالها و به پیروان اصحاب در ایمان و اخلاق و عمل، آنان که می‌گویند: «الهی ما و آن برادران ما را که به ایمان بر ما پیشی جستند بیامرز»، بهترین اجر و مزد خود را ارزانی دار، (۱۰) همانان که راه و روش اصحاب را پیش گرفتند و طریقه آنان را طلبیدند و به منش آنان زندگی را آهنگ دادند، (۱۱) در حالی که هیچ شک و شبهه‌ای آنان را از عقیده‌شان برنگرداند، و در پیروی از آثار اصحاب و اقتدا به نشان هدایتشان - هیچ شکی خاطرشان را پریشان نکرد، (۱۲) یاران و یاوران ایشان بودند، در دین موافق آنان - بودند و به راه و روش آنان می‌رفتند، درباره آنان اتفاق نظر داشتند، و به آنان در برنامه‌هایی که از رسول خدا خبر دادند بدگمان نبودند. (۱۳) بارالها از امروز تا روز قیامت از جانب خودت بر تابعین و همسران و فرزندانشان درود فرست و بر هر کس از آنان که اطاعت تو کرده، (۱۴) درودی که به سبب آن ایشان را از معصیت بازداری، و در باغ‌های بهشت خود به آنان گشایش دهی و از نیرنگ شیطان در امانشان داری، و به هر کار نیک که از تو مدد جویند توفیقشان دهی و از حوادث شب و روز حفظشان فرمایی مگر از حادثه‌ای که مژده خیر رساند، (۱۵) و به آن درود آنان را بر اعتقاد نیکو برانگیزی تا تنها به تو چشم امید دوزند، و به آنچه نزد توست دلبسته شوند، و از بدگمانی نسبت به تو در آنچه نزد خلق است برحذر باشند، (۱۶) تا چنان کنی که تنها شوقشان به تو باشد و بیمشان از حضرت تو، و آنان را به فراخی جهان از دست رفتنی بی‌رغبتشان گردانی، و محبت عمل کردن برای آن جهان، و آمادگی برای بعد از مرگ را در دلشان افکنی، (۱۷) و هر مشکلی که ایشان را به وقت جان‌کندن می‌رسد آسان نمایی، (۱۸) و آنان را از هر محذوری که از فتنه‌ها و محنت‌ها خیزد در عافیت داری، و از سختی و صدمه آتش دوزخ و طول خلود در آن معاف گردانی، (۱۹) و آنان را به مقام امن و امان که جایگاه اهل تقواست منتقل نمایی.}}