کاربر ناشناس
حمزة بن عبدالعزیز سلار دیلمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
حذف مطالب بدون منبع و توصیفی←زندگی
imported>Fayaz جز (←تالیفات) |
imported>Fayaz جز (حذف مطالب بدون منبع و توصیفی←زندگی) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''حمزه بن عبدالعزیز'''، مشهور به '''سلار دیلمی''' از [[فقیهان]] قرن پنجم [[قمری]] و شاگردان [[شیخ مفید]](۳۳۸ق ـ ۴۱۳ق) و [[سید مرتضی]] (۳۵۵-۴۳۶ق) بود | '''حمزه بن عبدالعزیز'''، مشهور به '''سلار دیلمی''' از [[فقیهان]] قرن پنجم [[قمری]] و شاگردان [[شیخ مفید]](۳۳۸ق ـ ۴۱۳ق) و [[سید مرتضی]] (۳۵۵-۴۳۶ق) بود. تنها کتاب در دسترس وی، [[المراسم العلویه]] در فقه امامیه است. سلار در ۴۴۸ق درگذشت و قبری منسوب به او در خسرو شهر، نزدیک [[تبریز]]، شمال غرب ایران قرار دارد. | ||
==جایگاه سلار== | ==جایگاه سلار== | ||
[[علامه حلی|حسن بن یوسف حلی]] (درگذشت:۷۲۶ق) در [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال (کتاب)|خلاصة الاقوال]] سلار دیلمی را از فقهای متقدم و ثقه در فقه و ادب عنوان کرده است.<ref>حلی، خلاصة الاقوال،حلی، ۱۴۱۷ق، ص ۱۶۷.</ref> | [[علامه حلی|حسن بن یوسف حلی]] (درگذشت:۷۲۶ق) در [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال (کتاب)|خلاصة الاقوال]] سلار دیلمی را از فقهای متقدم و ثقه در فقه و ادب عنوان کرده است.<ref>حلی، خلاصة الاقوال،حلی، ۱۴۱۷ق، ص ۱۶۷.</ref> | ||
==زندگی== | ==زندگی== | ||
حمزه بن عبدالعزیز، معروف به سالار و سلار<ref>اعیان الشیعه, ج۷, ص۱۷۰.</ref><ref>ریاض العلماء, ج۲, ص۴۴۰.</ref><ref>رجال سید بحر العلوم, ج۳, ص۶.</ref> {{یادداشت|نویسنده اعیان الشیعه و مؤلف [[ریاض العلماء]] نوشته‌اند: سلار اسمی است که در لغت فارسی و عربی اصلا وجود ندارد و مترجمین آن را به جای لفظ سالار استعمال کرده‌اند، ولی در رجال بحرالعلوم آمده است که سلار معرب سالار است.}}و دارای کنیه ابویَعلی بود. تاریخ ولادت، زمان مسافرت، ازدواج و همسر و فرزند/فرزندان احتمالی سلار در منابع موجود نیامده است. خلیل صَفدی (۶۹۶-۷۶۴ق)، اديب، و مورخ، در کتاب الوافی بالوفیات، او را نَحوی خوانده و تاریخ درگذشتش را ۴۴۸ق نوشته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۳۳، ۱۴۲۰ق.</ref><ref>الکنی و الالقاب, ج۲, ص۲۳۸.</ref> به نوشته [[آقابزرگ تهرانی|اقابزرگ تهرانی]] سلار در خسرو شهر، نزدیک تبریز، شمال‌غرب ایران دفن شده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۲۹۸.</ref> | حمزه بن عبدالعزیز، معروف به سالار و سلار<ref>اعیان الشیعه, ج۷, ص۱۷۰.</ref><ref>ریاض العلماء, ج۲, ص۴۴۰.</ref><ref>رجال سید بحر العلوم, ج۳, ص۶.</ref> {{یادداشت|نویسنده اعیان الشیعه و مؤلف [[ریاض العلماء]] نوشته‌اند: سلار اسمی است که در لغت فارسی و عربی اصلا وجود ندارد و مترجمین آن را به جای لفظ سالار استعمال کرده‌اند، ولی در رجال بحرالعلوم آمده است که سلار معرب سالار است.}}و دارای کنیه ابویَعلی بود. تاریخ ولادت، زمان مسافرت، ازدواج و همسر و فرزند/فرزندان احتمالی سلار در منابع موجود نیامده است. خلیل صَفدی (۶۹۶-۷۶۴ق)، اديب، و مورخ، در کتاب الوافی بالوفیات، او را نَحوی خوانده و تاریخ درگذشتش را ۴۴۸ق نوشته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۳۳، ۱۴۲۰ق.</ref><ref>الکنی و الالقاب, ج۲, ص۲۳۸.</ref> به نوشته [[آقابزرگ تهرانی|اقابزرگ تهرانی]] سلار در خسرو شهر، نزدیک تبریز، شمال‌غرب ایران دفن شده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۲۹۸.</ref><br> | ||
[[سید مرتضی]] سلار دیلمی را به [[حلب]] (از توابع [[سوریه]]) برای قضاوت فرستاد. از زمان مسافرت وی به حلب و مدت اقامت او در آنجا اطلاع دقیقی در دست نیست. اما شواهد نشان می‌دهد که وی سالیان متمادی در آن دیار حضور داشته است، به گونه‌ای که برخی وی را از فقهای حلب به شمار آورده‌اند.<ref>روضات الجنات, ج۲, ص۳۷۰.</ref> | |||
==استادان== | ==استادان== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
*[[محمد بن عبدالرحمن بن احمد بن الحسین نیشابوری خزاعی]] | *[[محمد بن عبدالرحمن بن احمد بن الحسین نیشابوری خزاعی]] | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==تالیفات== | ==تالیفات== | ||