حمزة بن عبدالعزیز سلار دیلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

حمزه بن عبدالعزیز، معروف به سالار و سلار<ref>اعیان الشیعه, ج۷, ص۱۷۰.</ref><ref>ریاض العلماء, ج۲, ص۴۴۰.</ref><ref>رجال سید بحر العلوم, ج۳, ص۶.</ref> {{یادداشت|نویسنده اعیان الشیعه و مؤلف [[ریاض العلماء]] نوشته‌اند: سلار اسمی است که در لغت فارسی و عربی اصلا وجود ندارد و مترجمین آن را به جای لفظ سالار استعمال کرده‌اند، ولی در رجال بحرالعلوم آمده است که سلار معرب سالار است.}}و دارای کنیه ابویَعلی بود. تاریخ ولادت، زمان مسافرت، ازدواج و همسر و فرزند/فرزندان سلار در منابع موجود نیامده است. خلیل صفدی (۶۹۶-۷۶۴ق)، اديب، و مورخ، در کتاب الوافی بالوفیات، او را نحوی خوانده و تاریخ درگذشتش را ۴۴۸ق نوشته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۳۳، ۱۴۲۰ق.</ref><ref>الکنی و الالقاب, ج۲, ص۲۳۸.</ref> به نوشته [[آقابزرگ تهرانی|اقابزرگ تهرانی]] او در خسرو شهر، نزدیک تبریز، شمال‌غرب ایران دفن شده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۲۹۸.</ref>