پرش به محتوا

حمزة بن عبدالعزیز سلار دیلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
حذف مطالب بدون منبع و توصیفی←‏زندگی
imported>Fayaz
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fayaz
جز (حذف مطالب بدون منبع و توصیفی←‏زندگی)
خط ۳۶: خط ۳۶:


==زندگی==
==زندگی==
حمزه بن عبدالعزیز، معروف به سالار و سلار<ref>اعیان الشیعه, ج۷, ص۱۷۰.</ref><ref>ریاض العلماء, ج۲, ص۴۴۰.</ref><ref>رجال سید بحر العلوم, ج۳, ص۶.</ref> {{یادداشت|نویسنده اعیان الشیعه و مؤلف [[ریاض العلماء]] نوشته‌اند: سلار اسمی است که در لغت فارسی و عربی اصلا وجود ندارد و مترجمین آن را به جای لفظ سالار استعمال کرده‌اند، ولی در رجال بحرالعلوم آمده است که سلار معرب سالار است.}}و دارای کنیه ابویَعلی بود.{{یادداشت|یعلی اسمی است منقول از فعل معلوم علا یعلوا علوا، مثل سما یسمو و گفته شده است علی یعلی مثل یرضی است. و علا به معنای برتری در شرف است}} تاریخ ولادت، زمان مسافرت، ازدواج، همسسر و فرزندان سلار در منابع موجود نیامده است. پاره‌ای شواهد و مستندات، مانند مطالعه زندگی استادان، معاصران و شاگردان وی و این که او گاهی به نیابت از [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] بر کرسی تدریس می‌نشست<ref>قصص العلماء, میرزا محمد تنکابنی, با تحقیق و ویرایش محمد رضا حاج شریفی خوانساری, ص۴۱۵.</ref><ref>خوانساری، روضات الجنات, ج۲, ص۳۷۱؛ تهرانی، اعیان الشیعه, ج۷, ص۱۷۱.</ref> می‌توان حدس زد که سلار در نیمه دوم قرن چهارم به دنیا آمده است. زادگاه وی نیز دیلمان است.<br>
حمزه بن عبدالعزیز، معروف به سالار و سلار<ref>اعیان الشیعه, ج۷, ص۱۷۰.</ref><ref>ریاض العلماء, ج۲, ص۴۴۰.</ref><ref>رجال سید بحر العلوم, ج۳, ص۶.</ref> {{یادداشت|نویسنده اعیان الشیعه و مؤلف [[ریاض العلماء]] نوشته‌اند: سلار اسمی است که در لغت فارسی و عربی اصلا وجود ندارد و مترجمین آن را به جای لفظ سالار استعمال کرده‌اند، ولی در رجال بحرالعلوم آمده است که سلار معرب سالار است.}}و دارای کنیه ابویَعلی بود. تاریخ ولادت، زمان مسافرت، ازدواج و همسر و فرزند/فرزندان سلار در منابع موجود نیامده است. خلیل صفدی (۶۹۶-۷۶۴ق)، اديب، و مورخ، در کتاب الوافی بالوفیات، تاریخ درگذشت سلار را ۴۴۸ق نوشته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۳۳، ۱۴۲۰ق.</ref><ref>الکنی و الالقاب, ج۲, ص۲۳۸.</ref> قبری منسوب به او در خسرو شهر، نزدیک تبریز، شمال‌غرب ایران وجود دارد.
خلیل صفدی (۶۹۶-۷۶۴ق)، اديب، و مورخ در کتاب الوافی بالوفیات تاریخ درگذشت سلار را ۴۴۸ق نوشته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۳۳، ۱۴۲۰ق.</ref><ref>الکنی و الالقاب, ج۲, ص۲۳۸.</ref> در قریه خسروشهر(خسروشاه) تبریز فوت کرده است و قبر وی، در همان مکان است. {{یادداشت|این که این فقیه، چرا و چگونه در این مکان رحلت کرده، به درستی معلوم نیست، ولی احتمالا سلار مانند بسیاری از [[فقیهان]] و عالمان، به دنبال آشوب‌ها و جنگ‌های داخلی در آن سال‌های آشفته و نابسامان آخر حیاتش، بغداد را ترک و در حال رجعت به زادگاهش بوده است که وفات یافته و پیکرش توسط دوستان و آشنایان وی در قریه خسروشاه تبریز به خاک سپرده شده است.}}
{{یادداشت|[[مراقدالمعارف]] با تحقیق و تعلیقه [[محمد حرزالدین]] درباره زیارت قبر سلار چنین می‌نویسد: :در سال ۱۳۸۸ قمری جهت پژوهش پیرامون قبور عالمان به تبریز و اطراف آن سفر کردم، در ۲۲جمادی الاولی بر مرقد شریف سلار حمزه بن عبدالعزیز دیلمی حاضر شدم. :من میهمان عالم جلیل، [[سید محمدعلی قاضی طباطبایی]] (اولین [[شهید محراب]]) بودم. قبر او در منطقه شمالی «مقبره الشعراء» قرار داشت. بر حسن تصادف، در آن روز معماران مشغول تعویض سنگ قبر مزار سلار بودند. نوشته‌های سنگ قبلی خوانا نبود و ما دستور دادیم آن را تمیز کنند تا بتوانیم مطلب را بخوانیم. بر سنگ قبر وی، نوشته شده بود: «الله الباقی، کل من علیها فان، هذا قبر العالم العارف الشیخ سلار... فی تاریخ ذی الحجه سنه ثلاثه عشر و سبعمائه». (سال ۷۱۳ تاریخ نصب سنگ بر قبر سلار بوده است و نه تاریخ رحلت آن بزرگوار.)
 
::بر روی سنگ قبر جدیدی که در سال ۱۳۸۸ق بر قبر شریف وی نصب شده چنین نوشته است:
 
::«مرقد بزرگوار عالم عظیم الشان، حمزه بن عبدالعزیز دیلمی معروف به سلار، از اهالی دیلم گیلان و از اعاظم مجتهدین و دانشمندان شیعه است که علمای رجال نویس شیعه به شرح زندگانی‌اش پرداخته، او را ستوده‌اند. از شاگردان جناب شیخ مفید و سید مرتضی علم الهدی بوده، به قول صحیح در تاریخ ماه صفر سال ۴۴۸ ه. ق. درگذشته و در قبرستان خسروشاه مدفون شده است. ۱۳۸۸ قمری<ref>مراقد المعارف, ج۱, ص۳۵۹؛ مشاهیر گیلان, ج۲, ص۲۶۲.</ref>}}


==استادان==
==استادان==
کاربر ناشناس