گناهان کبیره: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←توبه از کبائر
جز (←توبه از کبائر) |
جز (←توبه از کبائر) |
||
| خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
[[توبه]] از گناهان کبیره مانند سایر گناهان است و چگونگی آن در گناهان مختلف با هم فرق دارد. برخی گناهان تنها [[حق الله]] هستند مانند زنا، و برخی هم جنبه حق الله دارند و هم [[حق الناس]]، مانند دزدی. نحوه توبه از گناهانی که حق الله هستند ندامت و پشیمانی واقعی و عزم بر ترک دائمی و عدم بازگشت به آن است و در مواردی که امکان تدارک آن باشد (مثل قضاء [[نماز]]هایی که نخوانده و [[روزه]]هایی که نگرفته و...) آن عمل واجب را قضاء نماید. اما در مورد گناهانی که حق الناس هستند علاوه بر ندامت و پشیمانی باید حق مردم را [[ادا]] کند مگر اینکه صاحب حق او را حلال کند و از حق خود بگذرد. <ref>الكليني، الكافي، ج۵، ص۹۴. | [[توبه]] از گناهان کبیره مانند سایر گناهان است و چگونگی آن در گناهان مختلف با هم فرق دارد. برخی گناهان تنها [[حق الله]] هستند مانند زنا، و برخی هم جنبه حق الله دارند و هم [[حق الناس]]، مانند دزدی. نحوه توبه از گناهانی که حق الله هستند ندامت و پشیمانی واقعی و عزم بر ترک دائمی و عدم بازگشت به آن است و در مواردی که امکان تدارک آن باشد (مثل قضاء [[نماز]]هایی که نخوانده و [[روزه]]هایی که نگرفته و...) آن عمل واجب را قضاء نماید. اما در مورد گناهانی که حق الناس هستند علاوه بر ندامت و پشیمانی باید حق مردم را [[ادا]] کند مگر اینکه صاحب حق او را حلال کند و از حق خود بگذرد. <ref>الكليني، الكافي، ج۵، ص۹۴. | ||
</ref> | </ref> | ||
چنانچه فردی بدون [[توبه]] و جبران گناه از دنیا رود و مشکلات و سختی‌های دنیا باعث آمرزش حق الله او نشده باشد استحقاق عذاب دارد و چنانچه فضل الهی شامل حال او نشود مجازات گناهش را خواهد دید. از جمله موارد فضل الهی، [[شفاعت]] اولیاء خداست. در حدیثی [[پیامبر(ص)]] فرمود: شفاعتم را برای صاحبان گناهان کبیره از امتم ذخیره کرده‌ام. <ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص۵۷۴ </ref> امام صادق(ع) در روایتی تصریح کرده که توبه کنندگان که براساس آیه قرآن همان نیکوکاران (یعنی ترک‌کنندگان کبائر) هستند، مواخذه نخواهند شد.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص۵۷۴ </ref> | چنانچه فردی بدون [[توبه]] و جبران گناه از دنیا رود و مشکلات و سختی‌های دنیا باعث آمرزش حق الله او نشده باشد استحقاق عذاب دارد و چنانچه فضل الهی شامل حال او نشود مجازات گناهش را خواهد دید. از جمله موارد فضل الهی، [[شفاعت]] اولیاء خداست. در حدیثی [[پیامبر(ص)]] فرمود: شفاعتم را برای صاحبان گناهان کبیره از امتم ذخیره کرده‌ام. <ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص۵۷۴ </ref> [[امام صادق(ع)]] در روایتی تصریح کرده که توبه کنندگان که براساس آیه قرآن همان نیکوکاران (یعنی ترک‌کنندگان کبائر) هستند، مواخذه نخواهند شد.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص۵۷۴ </ref> | ||
==مرتکب کبیره: کافر یا [[فاسق]]؟== | ==مرتکب کبیره: کافر یا [[فاسق]]؟== | ||