گناهان کبیره: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خوارج]] کسی که گناه کبیره انجام دهد را کافر می‌دانستند.{{مدرک}} [[معتزله]] از [[اهل سنت]] انجام کبیره را باعث خروج از [[ایمان]] می‌دانستند ولی او را کافر ندانسته و [[فاسق]] می‌نامیدند و سرنوشت اخروی فاسق را نه عذاب شدید -آنطور که کافر مستحقش است- و نه پاداش-آنطور که مومن مستحقش است-، بلکه عذاب معمولی می دانستند.<ref>قاضی عبدالجبار، شرح الأصول الخمسة، دار احياء التراث العربي،‏ ۱۴۲۲ق، ص۴۷۱.</ref><br />  

اما به اعتقاد [[اشاعره]] اگر کسی مرتکب گناه کبیره شد، نمی‌توان او را مؤمن ندانست چرا که تشخیص آن خارج از علم و دانایی انسان است و باید آن را به [[خدا]] واگذار کرد.<ref>ولوی، تاریخ علم کلام و مذاهب اسلامی، ج۲، ص۴۷۵</ref> در نظر [[شیعه]] چنانچه فرد مؤمنی این کار را انجام دهد مؤمن [[فاسق]] خواهد بود و اصل ایمان او از بین نمی‌رود.{{مدرک}}