صدقه: تفاوت میان نسخه‌ها

در مورد این که از چه چیزهایی باید صدقه داد، در آیات [[قرآن]] و [[روایات]] آمده است: از طیبات صدقه بدهید؛ یعنی اموال پاک و [[حلال|حلالی]] که شخص از راه حلال آنها را به دست می‌آورد، علاوه سعی شود از اموال پست و ناقابل در صدقه استفاده نشود؛ زیرا صدقه دادن برای به دست آوردن رضایت خدا انجام می‌گیرد که یک طرف آن بینوایان و فقیران، و طرف دیگرش خدا است و اگر [[مؤمن|مؤمنان]] این مسائل را رعایت ننمایند، هم توهین به [[خداوند]] است و هم تحقیری نسبت به نیازمندان و بینوایان‌.<ref>داور پناه، انوار العرفان فی تفسیر القرآن،ج ۴، ص ۵۰۰.</ref>قرآن کریم  در آیه ۲۶۷ [[سوره بقره]]  {{یادداشت|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از چيزهاى پاكيزه‌اى كه به دست آورده‌ايد، و از آنچه براى شما از زمين برآورده‌ايم، انفاق كنيد، و در پى ناپاک آن نروید که [از آن‌] انفاق نمایید، در حالى که آن را [اگر به خودتان مى‌دادند] جز با چشم‌پوشى [و بى‌میلی] نسبت به آن، نمى‌گرفتيد، و بدانید که خداوند، بى‌نیازِ ستوده [صفات‌] است. }}صدقه دادن از چیزهای پاکیزه را به [[مؤمنان]] توصیه کرده و معیار را دادن چیزی معین کرده که اگر به خودِ انسان بدهند با  خیال آسوده و رغبت بگیرد نه با بی میلی و چشم پوشی. [[محسن قرائتی|قرائتی]] در تفسیر آیه گفته که هدف از انفاق، رهايى از [[بخل]] است، نه رهايى از اشياى بى‌ارزش و نامطلوب و وجدان انسان، بهترين معيار براى شناخت پسنديده و ناپسند دانسته است یعنی هر آنچه را مى‌پسندد كه به او انفاق كنند، شايسته است كه انفاق كند و اگر آن‌را دوست نمى‌دارد، شايسته‌ى انفاق نيست. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۴۲۵.</ref>