کاربر ناشناس
حدیث دوازده خلیفه: تفاوت میان نسخهها
←متن حدیث
imported>Sh.hoseini بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Sh.hoseini |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==متن حدیث== | ==متن حدیث== | ||
حدیث مشهور به حدیث داوزده خلیفه با مضمونی واحد ولی با عبارتهای مختلف از چند راوی نقل شده است. مضمون این حدیث آن است که بعد از پیامبر دوازده نفر جانشین ایشان هستند. در نقلهای مختلف از کلماتی مثل خلیفه، امیر، نقیب و امام استفاده شده است. | حدیث مشهور به حدیث داوزده خلیفه با مضمونی واحد ولی با عبارتهای مختلف از چند راوی نقل شده است. مضمون این حدیث آن است که بعد از پیامبر دوازده نفر جانشین ایشان هستند. در نقلهای مختلف از کلماتی مثل خلیفه، امیر، نقیب و امام استفاده شده است. | ||
حدیث دوازده خلیفه در [[صحیح بخاری]] توسط [[جابر بن سمره]] از پیامبر اسلام(ص) با تعبیر دوازده امیر نقل شده است: {{عربی|اندازه=۹۰%|جَابِر بْنَ سَمُرَةَ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِی(ص)، یقُولُ: یکونُ اِثْنی عَشَرَ اَمیراً فَقالَ کلِمَهً لَمْ اَسْمَعْها، فَقالَ اَبی اِنَّهُ قالَ کلُّهُم مِنْ قُرَیشٍ.}} او میگوید: از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: «دوازده امیر خواهد بود. آن گاه سخنی گفت که من آن را نشنیدم. پدرم گفت: پیامبرفرمود: همه آنان از قریشند»<ref>بخاری، الصحیح، ج۸، ص۱۲۷، کتب الأحکام، باب الاستخلاف، ح ۷۲۲۳</ref> | حدیث دوازده خلیفه در [[صحیح بخاری]] توسط [[جابر بن سمره]] از پیامبر اسلام(ص) با تعبیر دوازده امیر نقل شده است: {{عربی|اندازه=۹۰%|جَابِر بْنَ سَمُرَةَ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِی(ص)، یقُولُ: یکونُ اِثْنی عَشَرَ اَمیراً فَقالَ کلِمَهً لَمْ اَسْمَعْها، فَقالَ اَبی اِنَّهُ قالَ کلُّهُم مِنْ قُرَیشٍ.}} او میگوید: از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: «دوازده امیر خواهد بود. آن گاه سخنی گفت که من آن را نشنیدم. پدرم گفت: پیامبرفرمود: همه آنان از قریشند»<ref>بخاری، الصحیح، ج۸، ص۱۲۷، کتب الأحکام، باب الاستخلاف، ح ۷۲۲۳</ref> | ||
همین حدیث در صحیح مسلم با عبارت خلیفه و با کمی تفاوت نقل شده است. بر اساس این نقل گفته پیامبر چنین است: «اسلام پیوسته عزیز خواهد بود تا دوازده خلیفه بر مسلمانان حکومت کنند»، سپس سخنی فرمود که من نفهمیدم، پس به پدرم گفتم پیامبر چه فرمود؟ گفت، فرمود «تمام آنها از قریشند».<ref>نیسابوری، صحیح مسلم ج۳، حدیث۱۴۵۳</ref> این حدیث همچنین در سنن ابوداود<ref>ابوداوود، ج۴، ص۱۰۶</ref> سنن ترمذی،<ref> ترمذی، ج۴، ص۵۰۱</ref> نقل شده است. | همین حدیث در صحیح مسلم با عبارت خلیفه و با کمی تفاوت نقل شده است. بر اساس این نقل گفته پیامبر چنین است: «اسلام پیوسته عزیز خواهد بود تا دوازده خلیفه بر مسلمانان حکومت کنند»، سپس سخنی فرمود که من نفهمیدم، پس به پدرم گفتم پیامبر چه فرمود؟ گفت، فرمود «تمام آنها از قریشند».<ref>نیسابوری، صحیح مسلم ج۳، حدیث۱۴۵۳</ref> این حدیث همچنین در سنن ابوداود<ref>ابوداوود، ج۴، ص۱۰۶</ref> سنن ترمذی،<ref> ترمذی، ج۴، ص۵۰۱</ref> نقل شده است. | ||
همچنین در منابع | همچنین در منابع روایی اهل سنت، حدیثی به نقل از [[ابن مسعود]] نقل شده که برپایه آن، شمار خلفا یا ائمه پس از پیامبر، ۱۲ تن به شمار [[نقیبان بنی اسرائیل]] بوده است.<ref>نک: احمد بن حنبل، ج۱، ص۳۹۸، ۴۰۶، جم؛ حاکم، ج۴، ص۵۰۱؛ قس: نعمانی، ۷۴- ۷۵؛ خزاز، ۲۳ به بعد؛ ابن عیاش، ۳</ref> مضمون روایت سؤال یک اعرابی از ابنمسعود در جلسه تدریس قرآن است که پرسید آیا از پیامبر چیزی درباره تعداد خلفا پرسیدید یا نه؟<ref>صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ج۱، ص۴۱- ۴۵</ref> | ||
==مضمون حدیث در منابع شیعه== | |||
در منابع شیعی همین مضمون بازتاب داشته و به دو صورت وارد شده است: | |||
* به تعداد خلفاء اشاره شده است: {{سخ}} مانند روایت [[امام صادق(ع)]] از [[رسول اکرم(ص)]] که فرمود: امامان بعد از من دوازده نفرند. اول آن ها [[علی بن ابی طالب(ع)]] میباشد و آخر آنان [[حضرت مهدی(عج)|قائم(عج)]] است. پس این عده جانشینان و اوصیاء و اولیاء من هستند و از طرف خداوند بر امت من حجت میباشند. مؤمن اقرار به امامت آنان می کند و کافر هم منکر فضل و مقام آن ها میباشد.{{یادداشت| عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله الْأَئِمَّةُ بَعْدِی اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ الْقَائِمُ فَهُمْ خُلَفَائِی وَ أَوْصِیائِی وَ أَوْلِیائِی وَ حُجَجُ اللَّهِ عَلَی أُمَّتِی بَعْدِی الْمُقِرُّ بِهِمْ مُؤْمِنٌ وَ الْمُنْکرُ لَهُمْ کافِرٌ.}}<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص ۱۸۰.</ref> | |||
* اسم تکتک خلفاء دوازده گانه بیان شده است: {{سخ}} مانند روایت [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]] که از رسول خدا(ص) منظور از اولیالامر در [[آیه اطاعت]] را میپرسد. حضرت فرمود: آنها جانشینان و پیشوایان بعد از من هستند. اول آن ها علی بن ابی طالب، بعد حسن(ع) سپس حسین(ع)، بعد علی بن الحسین(ع) سپس محمّد بن علی(ع) که در تورات معروف به باقر است و تو او را خواهی دید وقتی او را ملاقات کردی سلام مرا به او برسان. سپس صادق جعفر بن محمّد(ع) بعد موسی بن جعفر(ع) سپس علی بن موسی(ع) بعد محمّد بن علی(ع) سپس علی بن محمّد(ع) آن گاه حسن بن علی(ع) سپس هم نام و هم کنیه من حجة اللَّه در زمین و بقیة اللَّه در بین مردم پس از حسن بن علی، آن کسی که خداوند به دست او شرق و غرب را فتح میکند. {{یادداشت| هُمْ خُلَفَائِی یا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِینَ بَعْدِی أَوَّلُهُمْ عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَینُ ثُمَّ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی الْمَعْرُوفُ فِی التَّوْرَاةِ بِالْبَاقِرِ وَ سَتُدْرِکهُ یا جَابِرُ فَإِذَا لَقِیتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّی السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِی بْنُ مُوسَی ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی ثُمَّ عَلِی بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی ثُمَّ سَمِیی وَ کنِیی حُجَّةُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ بَقِیتُهُ فِی عِبَادِهِ ابْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الَّذِی یفْتَحُ اللَّهُ عَلَی یدِهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا}} <ref>مجلسی،بحار الانوار، ج ۲۳،ص ۲۹۰.</ref> | |||
== منابع حدیث == | == منابع حدیث == |