بیت المال: تفاوت میان نسخه‌ها

از صدر اسلام، بیت المال این خدمت را بر عهده داشت. در عصر خلیفه دوم، زنی چهارهزار درهم برای تجارت از بیت المال وام گرفت<ref>طبری، ج ۴، ص۲۲۱.</ref> [[عبیدالله بن عمر]] نیز از بیت المال بصره در زمان ولایت [[ابوموسی اشعری]] وام گرفت.<ref>احمدعلی، ص۲۵۵.</ref> پس از این عصر، کشاورزان زیان دیده از آفات مختلف نیز از این وام استفاده می‌کردند.<ref>یاقوت حموی، ج ۳، ص۲۷۴.</ref>

::۳. معاملات مالی:

معامله با سفته در زمان ولایت [[عبدالله بن زبیر|ابن زبیر]] و [[ابن عباس]] انجام می‌شد<ref>شمس الائمه سرخسی، ج ۱۴، ص۳۷.</ref> ولی در قرن چهارم و بعد، با توسعۀ تجارت، اینگونه معامله رواج بیشتری یافت.<ref>زبیدی، ص۲۲۳.</ref> این سفته‌ها را «جهبذ» نقد و به پول تبدیل می‌کرد. چک نیز که نوعی حواله بود، از عصر خلیفۀ دوّم متعارف شد؛ وی دستور داد کاغذهایی برای مردم تهیه کنند که پای آنها مهر شده بود و اعتبار مالی داشت.<ref>یعقوبی، تاریخ، ج ۲، ص۱۵۴.</ref> پس از وی نیز استفاده از چک متعارف بوده است.