سوره عادیات: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره [[سوره مکی|مکی]] یا [[سوره مدنی|مدنی]] بودن سوره عادیات اختلاف است. [[تفسیر نمونه]] مدنی بودن را ترجیح می‌دهد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۳۶.</ref> و [[محمدهادی معرفت]] مکی بودن آن را.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۹۰.</ref>  بنابر نظر محمدهادی معرفت، این سوره در [[ترتیب نزول]] چهاردهمین سوره‌‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نازل]] شده است.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، صدمین سوره [[قرآن]] است و در [[جزء قرآن|جزء]] سی‌ام قرار دارد.

این سوره با توصیف [[جهاد|جهادگران]] و تکاوران و ترسیم صحنه نبرد، به ناسپاس بودن انسان در برابر پروردگارش و [[بخیل]] بودن او به دلیل مال‌دوستی و دنیاپرستی‌اش اشاره می‌کند و احوال روز [[قیامت]] و چگونگی روز جزا را یادآور می‌شود.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۷</ref>

==جنگ ذاتُ السَلاسِل و پیروزی علی(ع) بر کفار==

نقل شده است این سوره بعد از جنگ «[[جنگ ذات السلاسل|ذاتُ السَلاسِل]]» نازل شد. در سال [[سال هشتم هجری|هشتم هجری]] به [[رسول خدا(ص)]] خبر دادند دوازده هزار سوار در سرزمین «یابس» جمع شده و با یكدیگر عهد كرده‌اند تا پیامبر(ص) و [[علی(ع)]] را به قتل نرسانند و جمعیت [[اسلام|مسلمانان]] را متلاشی نكنند، از تلاش دست نکشند! پیغمبر اكرم(ص) جمع بسیاری از یاران خود را به سركردگی بعضی از [[صحابه]] به سراغ آنان فرستاد؛ ولی بعد از گفتگوهایی بدون نتیجه بازگشتند. سرانجام پیغمبر اكرم(ص) علی(ع) را با گروه بسیاری از [[مهاجر]] و [[انصار]] به نبرد آنان فرستاد. لشکر مسلمانان به‌سرعت به سوی دشمن حركت كردند و شبانه راه می‌رفتند و صبحگاهان دشمن را در حلقه محاصره گرفتند. نخست اسلام را بر آنان عرضه کردند، اما چون نپذیرفتند، به آنان حمله كردند و آنان را شكست دادند و عده‌ای را اسیر کردند و اموال فراوانی به غنیمت گرفتند.

در فضیلت تلاوت این سوره از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است هر كس آن را [[تلاوت]] کند به عدد هر یک از حاجیانی که (شب [[عید قربان]]) در [[مزدلفه]] توقف می‌کنند و در آنجا حضور دارند، ده حسنه به او داده می‌شود. از [[امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است هر کس سوره والعادیات را بخواند، و بر آن مداومت کند، [[خداوند]] روز [[قیامت]] او را با [[علی(ع)|امیر مؤمنان(ع)]] مبعوث می‌کند و در جمع او و میان دوستان او خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، جج۲۷، ص۲۳۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۰۱.</ref> از برخی از روایات هم برداشت می‌شود، سوره والعادیات معادل نصف قرآن است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، جج۲۷، ص۲۳۷</ref>