کاربر ناشناس
سوره عادیات: تفاوت میان نسخهها
←متن و ترجمه: اصلاح تیتر و عنوان سوره
imported>Salvand جز (اصلاح جای پیوند به بیرون) |
imported>Salvand (←متن و ترجمه: اصلاح تیتر و عنوان سوره) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در دستورالعمل [[نماز جعفر طیار]] آمده است، در [[رکعت]] دوم بعد از [[سوره حمد|حمد]]، سوره عادیات خوانده شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ص۶۶، نماز جعفر طیار.</ref> | در دستورالعمل [[نماز جعفر طیار]] آمده است، در [[رکعت]] دوم بعد از [[سوره حمد|حمد]]، سوره عادیات خوانده شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ص۶۶، نماز جعفر طیار.</ref> | ||
== متن | == متن و ترجمه == | ||
{{نقل قول دوقلو تاشو|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ{{سخ}}وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾ فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾ فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾ فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿٤﴾ فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿٥﴾ إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿٦﴾ وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾ وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿٩﴾ وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿١٠﴾ إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ ﴿١١﴾ | {{نقل قول دوقلو تاشو|تیتر=سوره عادیات|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ{{سخ}}وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿١﴾ فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿٢﴾ فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿٣﴾ فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿٤﴾ فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿٥﴾ إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿٦﴾ وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿٧﴾ وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿٨﴾ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿٩﴾ وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿١٠﴾ إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ ﴿١١﴾ | ||
|به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مىجهانند! (۱) و برق [از سنگ] همى جهانند، (۲) و صبحگاهان هجوم آرند، (۳) و با آن [يورش]، گردى برانگيزند، (۴) و بدان [هجوم]، در دل گروهى درآيند، (۵) كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است، (۶) و او خود بر اين [امر]، نيك گواه است. (۷) و راستى او سخت شيفته مال است. (۸) مگر نمىداند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد، (۹) و آنچه در سينههاست فاش شود، (۱۰) در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است؟ (۱۱)}} | |به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مىجهانند! (۱) و برق [از سنگ] همى جهانند، (۲) و صبحگاهان هجوم آرند، (۳) و با آن [يورش]، گردى برانگيزند، (۴) و بدان [هجوم]، در دل گروهى درآيند، (۵) كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است، (۶) و او خود بر اين [امر]، نيك گواه است. (۷) و راستى او سخت شيفته مال است. (۸) مگر نمىداند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد، (۹) و آنچه در سينههاست فاش شود، (۱۰) در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است؟ (۱۱)}} | ||