کاربر ناشناس
سوره عادیات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Jalalyaghmoori بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Jalalyaghmoori جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۲۶|سال=۲۰۱۴|چند = 2}} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۲۶|سال=۲۰۱۴|چند = 2}} | ||
{{سوره||نام = عادیات|کتابت = |جزء = |آیه = |مکی/مدنی = |شماره نزول = |بعدی = [[سوره قارعه|قارعه]] |قبلی = [[سوره زلزله|زلزله]] |کلمه = |حرف = }} | {{سوره||نام = عادیات|کتابت = 100|جزء = 30|آیه = |مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = 14|بعدی = [[سوره قارعه|قارعه]] |قبلی = [[سوره زلزله|زلزله]] |کلمه = 40|حرف = 169}} | ||
این سوره را عادیات (تیزتک‌ها) می‌نامند زیرا در آیه اول آن خداوند به آنها سوگند یادکرده و از آنها سخن گفته‌است (والعادیات ضبحا: سوگند به اسبان تیزتک که نفس‌نفس می‌زنند). این سوره را «والعادیات» نیز می‌گویند زیرا سرآغاز سوره است. بدون اختلاف نظر در تعداد آیات آن، دارای 11 آیه، 40 کلمه، و 169 حرف است. به ترتیب مصحف صدمین و به ترتیب نزول چهاردهمین سوره قرآن و مکی و به روایتی مدنی است. از نظر حجم از سوره‌های مفصلات و از سوره‌های کوچک قرآن است که در اوایل حزب چهارم جزء 30 قرآن قرار دارد و دومین سوره از سوره‌های هفده‌گانه «قصار» است. همچنین بیست و دومین سوره از سوره‌های سوگنددار است و با سه فقره سوگند آغاز می‌شود. این سوره با توصیف جهادگران و تکاوران و ترسیم صحنه نبرد، به ناسپاس بودن انسان نسبت به پروردگارش و بخیل بودن او به دلیل مال‌دوستی و دنیاپرستی‌اش اشاره می‌کند و احوال روز قیامت و کیفیت روز جزا را یادآور می‌شود. دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص1267 | این سوره را عادیات (تیزتک‌ها) می‌نامند زیرا در آیه اول آن خداوند به آنها سوگند یادکرده و از آنها سخن گفته‌است (والعادیات ضبحا: سوگند به اسبان تیزتک که نفس‌نفس می‌زنند). این سوره را «والعادیات» نیز می‌گویند زیرا سرآغاز سوره است. بدون اختلاف نظر در تعداد آیات آن، دارای 11 آیه، 40 کلمه، و 169 حرف است. به ترتیب مصحف صدمین و به ترتیب نزول چهاردهمین سوره قرآن و مکی و به روایتی مدنی است. از نظر حجم از سوره‌های مفصلات و از سوره‌های کوچک قرآن است که در اوایل حزب چهارم جزء 30 قرآن قرار دارد و دومین سوره از سوره‌های هفده‌گانه «قصار» است. همچنین بیست و دومین سوره از سوره‌های سوگنددار است و با سه فقره سوگند آغاز می‌شود. این سوره با توصیف جهادگران و تکاوران و ترسیم صحنه نبرد، به ناسپاس بودن انسان نسبت به پروردگارش و بخیل بودن او به دلیل مال‌دوستی و دنیاپرستی‌اش اشاره می‌کند و احوال روز قیامت و کیفیت روز جزا را یادآور می‌شود. دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص1267 | ||