سوره قارعه: تفاوت میان نسخه‌ها

نام [[سوره]] از واژه «القارعه» در [[آیه]] اول گرفته شده است.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۵۶۵.</ref>  قارعه به معنای زدن بسیار سخت است و از نام‌های [[قیامت]] است. بعضى گفته‏ اند: بدين مناسبت قيامت را قارعه ناميده اند كه دلها را با فزع شديدش و دشمنان خدا را با عذابش می‏كوبد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۳۸۴.</ref>

سوره قارعه جزو [[سوره مکی|سوره‌های مَکّی]] و در [[ترتیب نزول]] سی‌امین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، یکصدویکمین سوره قرآن است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] سی‌ام قرار دارد.