سوره قارعه: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[تفسیر البرهان]] ذیل [[سوره]] قارعه روایت شده است هیچ چیز در ترازوی اعمال سنگین‌تر از [[صلوات]] بر [[محمد(ص)|محمد]] و [[آل محمد]] نیست. همچنین در برخی روایات آمده است، مراد از «فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ»، [[امیرالمؤمنین (ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] یا کسی است که [[ولایت]] حضرت را پذیرفته است و مراد از «وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ» کسی است که ولایت آن حضرت را انکار می‌کند.<ref>بحرانی، البرهان، ترجمه، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۶۶۶.</ref>

 

در حدیث [[ابی بن کعب|اُبَی بن کَعب]] آمده است هر کس این [[سوره]] را بخواند، [[خداوند]] در روز [[قیامت]] پرونده او را سنگین می‌کند. همچنین از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است هر کس القارعه را تلاوت کند، از فتنه [[دجال|دَجّال]]، اینکه به او ایمان بیاورد، و چرک [[جهنم]] در روز [[قیامت]] در امان خواهد بود.<ref>«في حديث أبي من قرأها ثقل الله بها ميزانه يوم القيامة» و «عمرو بن ثابت عن أبي جعفر (ع) قال من قرأ القارعة آمنه الله من فتنة الدجال أن يؤمن به و من قيح جهنم يوم القيامة» (ر.ک: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۰۶).</ref>

* بحرانی، سیدهاشم، البرهان، ترجمه رضا ناظمیان، علی گنجیان و صادق خورشا، تهران، کتاب صبح، نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، ۱۳۸۸ش.

* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات،‌ چاپ دوم،‌ ۱۹۷۴م.

* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق و مقدمه محمد جواد بلاغی، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.