رقیه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←سوگواری
جز (←سوگواری) |
جز (←سوگواری) |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[مراجع تقلید|مراجع تقلیدی]] همچون آیت الله [[میرزا جواد تبریزی]]، [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، [[حسین نوری همدانی|نوری همدانی]] و [[علوی گرگانی]] و [[حسین مظاهری|مظاهری]]، وجود حضرت رقیه و شهادت وی در خرابه شام و مزارش در شام را تأیید کرده و مسلم دانسته‌اند.<ref>[http://valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=1542 نظر مراجع تقلید درباره حضرت رقیه(س)،] سایت مؤسسه تحقیقاتی ولی عصر؛ [http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=notepad&id=248 «حضرت رقیه سلام الله علیها در کلام بزرگان و مراجع عظام تقلید»]، سایت مؤسسه تحقیقاتی ولی عصر.</ref> | [[مراجع تقلید|مراجع تقلیدی]] همچون آیت الله [[میرزا جواد تبریزی]]، [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، [[حسین نوری همدانی|نوری همدانی]] و [[علوی گرگانی]] و [[حسین مظاهری|مظاهری]]، وجود حضرت رقیه و شهادت وی در خرابه شام و مزارش در شام را تأیید کرده و مسلم دانسته‌اند.<ref>[http://valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=1542 نظر مراجع تقلید درباره حضرت رقیه(س)،] سایت مؤسسه تحقیقاتی ولی عصر؛ [http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=notepad&id=248 «حضرت رقیه سلام الله علیها در کلام بزرگان و مراجع عظام تقلید»]، سایت مؤسسه تحقیقاتی ولی عصر.</ref> | ||
==سوگواری== | '''متن پررنگ'''==سوگواری== | ||
بسیاری از [[شیعیان]] شب و روز سوم [[محرم الحرام|محرم]] را به [[روضه‌خوانی|روضه]] رقیه اختصاص داده‌اند.<ref>هادی‌منش، هودج خون، ۱۳۸۰ش، ص۱۳۶.</ref>در برخی تقویم‌های شیعی [[۵ صفر]] سال‌روز درگذشت وی ثبت شده است.<ref> مرکز پژوهش‌های صدا و سیما، روزشمار قمری، ص۳۵.</ref> برخی از هیئت‌های [[عزاداری محرم|عزاداری]] و [[مسجد|مساجد]] شیعیان به نام وی نامگذاری شده است. [[نوحه‌خوانی|نوحه‌ها]] و اشعار زیادی در رثاء وی سروده شده و در برخی نوحه‌ها به کسانی که وجود ایشان را منکر می‌شوند، طعنه و کنایه زده شده است.{{مدرک}} [[محمدحسین غروی اصفهانی]] مجتهد،حکیم و عارف شیعی نیز در دیوان فارسی اش شعربلندی به عنوان زبان حال از زبان رقیه (س) سروده است که مطلعش این است.{{شعر}} {{ب|صبا به پیر خرابات از خرابه شام| ببر زکودک زار این جگر گداز پیام}} {{پایان شعر}} روضه‌خوانان معمولا عباراتی را که [[شیخ عباس قمی]] در [[نفس المهموم (کتاب)|نفس المهموم]] از زبان او خطاب به پدرش نقل کرده در سوگش می‌خوانند: | بسیاری از [[شیعیان]] شب و روز سوم [[محرم الحرام|محرم]] را به [[روضه‌خوانی|روضه]] رقیه اختصاص داده‌اند.<ref>هادی‌منش، هودج خون، ۱۳۸۰ش، ص۱۳۶.</ref>در برخی تقویم‌های شیعی [[۵ صفر]] سال‌روز درگذشت وی ثبت شده است.<ref> مرکز پژوهش‌های صدا و سیما، روزشمار قمری، ص۳۵.</ref> برخی از هیئت‌های [[عزاداری محرم|عزاداری]] و [[مسجد|مساجد]] شیعیان به نام وی نامگذاری شده است. [[نوحه‌خوانی|نوحه‌ها]] و اشعار زیادی در رثاء وی سروده شده و در برخی نوحه‌ها به کسانی که وجود ایشان را منکر می‌شوند، طعنه و کنایه زده شده است.{{مدرک}} [[محمدحسین غروی اصفهانی]] مجتهد،حکیم و عارف شیعی نیز در دیوان فارسی اش شعربلندی به عنوان زبان حال از زبان رقیه (س) سروده است که مطلعش این است.{{شعر}} {{ب|صبا به پیر خرابات از خرابه شام| ببر زکودک زار این جگر گداز پیام}} {{پایان شعر}} <ref>غروی اصفهانی، محمدحسین، دیوان، بی تا، ص۱۱۲.</ref> روضه‌خوانان معمولا عباراتی را که [[شیخ عباس قمی]] در [[نفس المهموم (کتاب)|نفس المهموم]] از زبان او خطاب به پدرش نقل کرده در سوگش می‌خوانند: | ||
*ای پدر چه کسی تو را به خونت خضاب کرده است؟ | *ای پدر چه کسی تو را به خونت خضاب کرده است؟ | ||
*ای پدر چه کسی رگ گردنت را بریده است؟ | *ای پدر چه کسی رگ گردنت را بریده است؟ | ||