پرش به محتوا

رقیه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۳۶: خط ۳۶:
*نخستین منبعی که ماجرای شهادت دختر خردسالی از امام حسین(ع) را در شام مطرح کرده است. [[کامل بهایی]] نوشته عمادالدین طبری(۷۰۰ق) است. او نام دختر را ذکر نکرده است. سن او را چهار سال و وفات او را چند روز پس از دیدن سر پدر در خانه یزید گزارش کرده است.<ref>طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۵۲۳.</ref>
*نخستین منبعی که ماجرای شهادت دختر خردسالی از امام حسین(ع) را در شام مطرح کرده است. [[کامل بهایی]] نوشته عمادالدین طبری(۷۰۰ق) است. او نام دختر را ذکر نکرده است. سن او را چهار سال و وفات او را چند روز پس از دیدن سر پدر در خانه یزید گزارش کرده است.<ref>طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۵۲۳.</ref>
*[[ملا حسین کاشفی]] (متوفی ۹۱۰ق) محل حادثه را کوشْک (کاخ) [[یزید بن معاویه|یزید]] و زمان آن را روز دیدن سر بریده ذکر کرده است.<ref>واعظ کاشفی، روضة الشهدا، ۱۳۸۲ش، ص۴۸۴.</ref>
*[[ملا حسین کاشفی]] (متوفی ۹۱۰ق) محل حادثه را کوشْک (کاخ) [[یزید بن معاویه|یزید]] و زمان آن را روز دیدن سر بریده ذکر کرده است.<ref>واعظ کاشفی، روضة الشهدا، ۱۳۸۲ش، ص۴۸۴.</ref>
* [[فخرالدین طُریحی]] (م ۱۰۸۵ ق)؛ نخستین کسی است که کودک را سه ساله و سخنانی از او خطاب به پدر گزارش کرده است.<ref>طریحی، المنتخب فی جمع المراثی والخطب، صد و سی و شش.</ref>
* [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]] (م ۱۰۸۵ ق)؛ نخستین کسی است که کودک را سه ساله و سخنانی از او خطاب به پدر گزارش کرده است.<ref>طریحی، المنتخب فی جمع المراثی والخطب، صد و سی و شش.</ref>
* [[محمدحسین ارجستانی]] در اواخر قرن سیزدهم، نام کودک را زُبیده، سن او را سه سال، محلّ حادثه را [[خرابه شام]] گزارش کرده است.<ref>محمدحسین ارجستانی،اَنوار المجالس، ص۱۶۱</ref> ارجستانی پیش از ذکر این حادثه، به حضور دختری از امام حسین(ع) به نام رقیه در شام یاد کرده است.<ref>محمدحسین ارجستانی، اَنوارالمجالس، ص۱۶۰</ref>
* [[محمدحسین ارجستانی]] در اواخر قرن سیزدهم، نام کودک را زُبیده، سن او را سه سال، محلّ حادثه را [[خرابه شام]] گزارش کرده است.<ref>محمدحسین ارجستانی،اَنوار المجالس، ص۱۶۱</ref> ارجستانی پیش از ذکر این حادثه، به حضور دختری از امام حسین(ع) به نام رقیه در شام یاد کرده است.<ref>محمدحسین ارجستانی، اَنوارالمجالس، ص۱۶۰</ref>
*[[محمدجواد یزدی]] در اوایل قرن چهاردهم محل حادثه را خرابه شام دانسته است و گفته نام او زُبَیده یا رُقَیه یا زینب یا سَکینه و یا فاطمه بوده است.<ref>شیخ محمدجواد یزدی، شعشعة الحسینی، ج۲، ص۱۷۱-۱۷۳.</ref>
*[[محمدجواد یزدی]] در اوایل قرن چهاردهم محل حادثه را خرابه شام دانسته است و گفته نام او زُبَیده یا رُقَیه یا زینب یا سَکینه و یا فاطمه بوده است.<ref>شیخ محمدجواد یزدی، شعشعة الحسینی، ج۲، ص۱۷۱-۱۷۳.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۹۳

ویرایش