مصحف امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بنا بر آنچه شهرستانی (درگذشته ۵۴۸ق) در تفسیر خود ذکر کرده، حضرت علی (ع) پس از جمع کردن آیات قرآن کریم، آن را که به اندازه یک بار شتر بود، با کمک غلامش [[قنبر]] به برخی از صحابه پیامبر و مردم نشان داد و گفت این همان چیزی است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. اصحاب پیامبر(ص) گفتند ما به این مصحف نیازی نداریم و آن را ببر. امام علی(ع) در پاسخ به آنان گفت: به خدا دیگر هرگز آن را نخواهید دید، و سپس در حال خواندن آیه ۳۰ سوره فرقان<ref>وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَـٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا؛ و پيامبر گفت: «پروردگارا، قوم من اين قرآن را رها كردند.»</ref>، به خانه خود بازگشت.<ref>شهرستانی، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵آ؛ نیز ر.ک: تفسیر شهرستانی، تحقیق آذرشب، ج۱، ص۱۲۰، به نقل خرمشاهی، قرآن پژوهی (۲)، ص۴۶۸.</ref>

به باور شهرستانی در تفسیر مفاتیح الاسرار، قرآن جمع‌آوری‌شده توسط امام علی(ع) علاوه بر متن، حاشیه هم داشته<ref>خرمشاهی، قرآن‌پژوهی، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۴۶۸.</ref> و همچنین به گفته شیخ مفید، تاویل آیات قرآن کریم هم در آن بوده است.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۹۴، به نقل از: خرمشاهی، قرآن پژوهی، ج۲، ص۴۶۹-۴۶۸.</ref> بنابر برخی روایات، بسیاری از مبهمات، از جمله نام بعضی از منافقان، در حاشیه قرآن جمع‌آوری‌شده توسط امام علی(ع) بیان شده بوده و برخی محققان، همین مورد را یکی از دلایل پذیرفته‌نشدن آن توسط صحابه پیامبر دانسته‌اند.<ref>خرمشاهی، قرآن‎پژوهی، ۱۳۸۹ش، ج۲، ص۴۶۹.</ref>

* خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن‌پژوهی، تهران، علمی فرهنگی، ۱۳۸۹ش.