Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۰۷۲
ویرایش
علویان (طبرستان): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (درج جعبه اطلاعات حکومت) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''علویان طبرستان''' نخستین حکومت [[شیعی]] در مناطق شمالی [[ایران]] است. | '''علویان طبرستان''' نخستین حکومت [[شیعی]] در مناطق شمالی [[ایران]] است. | ||
حکومت علویان در [[طبرستان]]، در [[سال ۲۵۰ هجری قمری]] توسط [[زیدیان]] تاسیس شده است. نخستین حاکم علوی در شمال ایران حسن بن زید بن اسماعیل بن زید بن حسن بن علی ملقب به [[داعی کبیر]] بود. پس از او [[ناصر اطروش]] از مهمترین حاکمان علوی در طبرستان به شمار میرود. دولت علویان طبرستان تا [[قرن ۱۰ هجری قمری]] ادامه داشت. علویان تا پیش از [[قرن ۴ هجری قمری]] برای حفظ قدرت خود با دولت طاهریان و سامانیان پیکار میکردند و گاه شکست خورده اما پس از مدتی مناطق از دست داده خود را پس میگرفتند. اما آنان از قرن چهارم به بعد با حکومت [[آل بویه]] مصادف شده و اقتدار خود را از دست دادند از این رو علویان طبرستان تا قرن دهم ،یعنی دوره زوال، نتوانست به عنوان دولتی مستقل حکومت کند. پیدایش حکومت علویان طبرستان، منجر به اسلام آوردن ساکنان مناطق شمالی ایران شد. | حکومت علویان در [[طبرستان]]، در [[سال ۲۵۰ هجری قمری]] توسط [[زیدیان]] تاسیس شده است. نخستین حاکم علوی در شمال ایران حسن بن زید بن اسماعیل بن زید بن حسن بن علی ملقب به [[داعی کبیر]] بود. پس از او [[ناصر اطروش]] از مهمترین حاکمان علوی در طبرستان به شمار میرود. دولت علویان طبرستان تا [[قرن ۱۰ هجری قمری]] ادامه داشت. علویان تا پیش از [[قرن ۴ هجری قمری]] برای حفظ قدرت خود با دولت طاهریان و سامانیان پیکار میکردند و گاه شکست خورده اما پس از مدتی مناطق از دست داده خود را پس میگرفتند. اما آنان از قرن چهارم به بعد با حکومت [[آل بویه]] مصادف شده و اقتدار خود را از دست دادند از این رو علویان طبرستان تا قرن دهم ،یعنی دوره زوال، نتوانست به عنوان دولتی مستقل حکومت کند. پیدایش حکومت علویان طبرستان، منجر به اسلام آوردن ساکنان مناطق شمالی ایران شد. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
اگرچه [[زیدیه]] با این قیامها نتوانست تا [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم هجری]] جایگاه تثبیت شدهای در ایران پیدا کند اما دست کم با این اقدامات زمینههای پیدایش زیدیه در ایران رقم خورده و زمینهساز تثبیت و گسترش این فرقه در قرن سوم هجری و بعداز آن شد.<ref>مادلونگ، فرقه‌های اسلامی، ۱۳۸۱ش، ص۱۴۱ و۱۴۲.</ref> | اگرچه [[زیدیه]] با این قیامها نتوانست تا [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم هجری]] جایگاه تثبیت شدهای در ایران پیدا کند اما دست کم با این اقدامات زمینههای پیدایش زیدیه در ایران رقم خورده و زمینهساز تثبیت و گسترش این فرقه در قرن سوم هجری و بعداز آن شد.<ref>مادلونگ، فرقه‌های اسلامی، ۱۳۸۱ش، ص۱۴۱ و۱۴۲.</ref> | ||
{{حکومت‌های ایران پس از اسلام}} | |||
==تأسیس حکومت علویان در طبرستان== | ==تأسیس حکومت علویان در طبرستان== | ||
با دعوت مردم طبرستان از [[حسن بن زید بن محمد|حسن بن زید]] ملقب به [[داعی کبیر]] وی در سال ۲۵۰ق از [[ری]] به آنجا رفته و از مردم بیعت گرفت و پس از شکست عامل [[طاهریان]] وارد [[آمل]] شد. حکومت بیست ساله داعی کبیر همیشه با جنگ و گریز همراه بود اما او توانست در نامههایی به مردم مناطق مختلف شمال ایران شمار زیادی را که تا آن دوره اسلام را نپذیرفته بودند، به اسلام شیعی دعوت نماید. در نامههای او همواره بر شعائر شیعی، تفضیل [[امام علی (ع)]] بر دیگر صحابه، نقد شدید جبرگرایی، [[تشبیه صفات|تشبیه]] و [[تجسیم]] تأکید شده است.<ref>فرمانیان / موسوی‌نژاد، زیدیه تاریخ و عقاید، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.</ref> | با دعوت مردم طبرستان از [[حسن بن زید بن محمد|حسن بن زید]] ملقب به [[داعی کبیر]] وی در سال ۲۵۰ق از [[ری]] به آنجا رفته و از مردم بیعت گرفت و پس از شکست عامل [[طاهریان]] وارد [[آمل]] شد. حکومت بیست ساله داعی کبیر همیشه با جنگ و گریز همراه بود اما او توانست در نامههایی به مردم مناطق مختلف شمال ایران شمار زیادی را که تا آن دوره اسلام را نپذیرفته بودند، به اسلام شیعی دعوت نماید. در نامههای او همواره بر شعائر شیعی، تفضیل [[امام علی (ع)]] بر دیگر صحابه، نقد شدید جبرگرایی، [[تشبیه صفات|تشبیه]] و [[تجسیم]] تأکید شده است.<ref>فرمانیان / موسوی‌نژاد، زیدیه تاریخ و عقاید، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.</ref> | ||