پرش به محتوا

احمد احسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Foadian
imported>Foadian
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴۲: خط ۱۴۲:
معروف‌ترین نظریه احسایی در باب کیفیت معاد جسمانی است. او ظاهر شریعت را که می‌گوید [[معاد جسمانی]] با همین کالبد طبیعی است، نمی‌پذیرد و آن را ناساگار با تغییر و تباهی در کالبد ظاهری می‌داند. راه حلی که احسایی ارائه می‌دهد، جداسازی جسم و جسد است. بر این اساس می‌گوید آدمی دو جسم و دو جسد دارد.<ref>شرح الزیارة، ۴/۲۴-۲۶، شرح العرشیة، ۱/۲۶۷/۲۶۸</ref>
معروف‌ترین نظریه احسایی در باب کیفیت معاد جسمانی است. او ظاهر شریعت را که می‌گوید [[معاد جسمانی]] با همین کالبد طبیعی است، نمی‌پذیرد و آن را ناساگار با تغییر و تباهی در کالبد ظاهری می‌داند. راه حلی که احسایی ارائه می‌دهد، جداسازی جسم و جسد است. بر این اساس می‌گوید آدمی دو جسم و دو جسد دارد.<ref>شرح الزیارة، ۴/۲۴-۲۶، شرح العرشیة، ۱/۲۶۷/۲۶۸</ref>
*جسد اول کالبد ظاهری ماست که از عناصر زمانی تشکیل شده است. این جسد در قبر زوال می‌یابد.<ref>شرح الزیارة، ۴/۲۷-۲۶، شرح العرشیة، ۲/۱۸۹</ref>
*جسد اول کالبد ظاهری ماست که از عناصر زمانی تشکیل شده است. این جسد در قبر زوال می‌یابد.<ref>شرح الزیارة، ۴/۲۷-۲۶، شرح العرشیة، ۲/۱۸۹</ref>
*جسد دوم جسد هورقلیلایی است که مثل جسد اول فناپذیر نیست و در قیامت برانگیخته می‌شود. این جسد مرکب از عناصر مثالی و لطیف زمین هورقلیا است که عناصری برتر از عناصر دنیاست.<ref>مجموعه، ۳۰۸-۳۰۹؛ کربن، ارض ملکوت، ۱۴۶ </ref>به بعد جسد دوم پیش از مرگ در باطن جسد اول نهفته است و پس از زوال آن در خاک، خلوص یافته و در قبر برجا می‌ماند، اما به سبب لطافتش قابل رؤیت نیست. <ref>شرح الزیارة، ۲/۲۷-۲۹؛ شرح العرشیة، ۲/۱۸۹-۱۹۰</ref>
*جسد دوم جسد هورقلیایی است که مثل جسد اول فناپذیر نیست و در قیامت برانگیخته می‌شود. این جسد مرکب از عناصر مثالی و لطیف زمین هورقلیا است که عناصری برتر از عناصر دنیاست.<ref>مجموعه، ۳۰۸-۳۰۹؛ کربن، ارض ملکوت، ۱۴۶ </ref>به بعد جسد دوم پیش از مرگ در باطن جسد اول نهفته است و پس از زوال آن در خاک، خلوص یافته و در قبر برجا می‌ماند، اما به سبب لطافتش قابل رؤیت نیست. <ref>شرح الزیارة، ۲/۲۷-۲۹؛ شرح العرشیة، ۲/۱۸۹-۱۹۰</ref>


مرگ آدمی مفارقت از این دو جسد است.
مرگ آدمی مفارقت از این دو جسد است.
کاربر ناشناس