پروین اعتصامی: تفاوت میان نسخه‌ها

====پس از وفات====

پس از درگذشت پروین، مراسم رسمی دولتی به مناسبت وفات و در بزرگداشت وی برپا نشد و مدیر کانون بانوان نیز، به سبب برخی ملاحظات، برای برگزاری مجلس یادبود پروین در آن کانون اقدامی نکرد.<ref>دولت آبادی، ص۶۱</ref> از پاسخ محرمانه فرمانداری [[قم]] در [[۱۸ فروردین]] ۱۳۲۰ به تلگراف رمز وزارت کشور در باب «موضوع حمل جنازه دختر اعتصام الملک» تلویحاً می‌توان دانست که دستگاه امنیتی رضاشاه نسبت به او حساسیت داشته است.<ref>رجوع کنید به چاوش اکبری، ص ۴۲۴</ref> دوستان و علاقه‌مندان پروین به مناسبت نخستین سالگرد درگذشت او در فروردین ۱۳۲۱ (<small>پس از خروج رضاشاه از ایران و پایان یافتن دوره سلطنت وی</small>) مجلس یادبودی برای وی برپا کردند، و با سرودن اشعار نسبت به سکوت دوران پهلوی در حق پروین واکنش نشان دادند. از جمله اشعاری که در نخستین سالگرد درگذشت پروین سروده شد، شعری بود به زبان عربی از [[سیدمحمدجمال هاشمی]] (<small>متوفی ۱۳۹۷ق</small>)، فرزند [[سید جمال‌الدین گلپایگانی]]  که آن را در [[مجله الثقافه]] [[مصر]] منتشر کرد. این شعر در شعراءالغَرِیّ {{یادداشت|شعراءالغَرِیّ او النجفیات در شرح احوال شاعران نجف از ابتدای تأسیس این شهر،  نوشته علی خاقانی(۱۳۳۰-۱۳۹۸ق)، نوه دختری شیخ علی خاقانی، از ادیبان معروف خاندان [[آل خاقانی]]. او که با ادیبان و شاعران مؤانست و مجالست داشت، در ۱۳۶۵ق مجله ادبی ـ اجتماعی البیان را در نجف پایه‌گذاری کرد. <ref>آل محبوبه، ماضی النجف، ج ۱، ص۱۸۲؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات، قسم ۴، ص۱۴۰۸؛ امینی، معجم رجال، ج ۲، ص۴۷۲</ref>}} و نیز در مجموعه مقالات ادبی، دینی و اجتماعی همراه با ترجمه آمده.

==روحیات شخصی، رد پیشنهاد رضاشاه==