سوره نصر: تفاوت میان نسخهها
جز
←جایگاه تسبیح و استفغار درسوره نصر
جز (←جایگاه تسبیح و استفغار درسوره نصر: افزایش) |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
از آنجا که [[فتح مکه]] خواری شرک و عزت و سربلندی توحید و نابودی باطل و حاکمیت حق است به جهت نابودی باطل پیامبر مأمور تنزیه و[[تسبیح]] خداوند است و به جهت حاکمیت حق که نعمتی الهی است مأمور است که خداوند را حمد و ستایش کند. توجیه دیگر برای تسبیح و حمد استغفار پس از فتح مکه این است که چون با فتح مکه پیامبر از عمده وظایفش در راه نابودی باطل و فساد فارغ شده به پیامبر فرمان داده شده که با تسبیح صفات جلالی پروردگارش را و با حمد صفات جمالی او را یاد کند و با [[استغفار]] نقص و نیازش را به پیشگاه پروردگارش عرضه کند و با این کار شکر از خداوند را کامل کند. البته طلب آمرزش و مغفرت پیامبر به معنای آمرزیده نبودن او نیست بلکه به معنای تداوم غفران و آمرزش الهی است زیرا انسان همانگونه که به اصل مغفرت الهی نیازمند است در تداومش نیز نیازمند است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۲۰، ص۳۷۷. | از آنجا که [[فتح مکه]] خواری شرک و عزت و سربلندی توحید و نابودی باطل و حاکمیت حق است به جهت نابودی باطل پیامبر مأمور تنزیه و[[تسبیح]] خداوند است و به جهت حاکمیت حق که نعمتی الهی است مأمور است که خداوند را حمد و ستایش کند. توجیه دیگر برای تسبیح و حمد استغفار پس از فتح مکه این است که چون با فتح مکه پیامبر از عمده وظایفش در راه نابودی باطل و فساد فارغ شده به پیامبر فرمان داده شده که با تسبیح صفات جلالی پروردگارش را و با حمد صفات جمالی او را یاد کند و با [[استغفار]] نقص و نیازش را به پیشگاه پروردگارش عرضه کند و با این کار شکر از خداوند را کامل کند. البته طلب آمرزش و مغفرت پیامبر به معنای آمرزیده نبودن او نیست بلکه به معنای تداوم غفران و آمرزش الهی است زیرا انسان همانگونه که به اصل مغفرت الهی نیازمند است در تداومش نیز نیازمند است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۲۰، ص۳۷۷. | ||
</ref>[[امسلمه (همسر پیامبر)|ام سلمه]] نقل کرده که [[رسول الله]] در اواخر عمرش نمى ایستاد و نمى نشست و نمى آمد و نمى رفت ، مگر اینکه مى گفت : «سبحان الله و بحمده و استغفر الله و اتوب الیه» ما علت این کار را پرسیدیم ، فرمود: من بدین عمل مامور شده ام ، آنگاه سوره نصر را مى خواند. اما [[عایشه]] در همین زمینه این ذکر را از پیامبر(ص) نقل کرده است «سبحانك اللهم | </ref>[[امسلمه (همسر پیامبر)|ام سلمه]] نقل کرده که [[رسول الله]] در اواخر عمرش نمى ایستاد و نمى نشست و نمى آمد و نمى رفت ، مگر اینکه مى گفت : «سبحان الله و بحمده و استغفر الله و اتوب الیه» ما علت این کار را پرسیدیم ، فرمود: من بدین عمل مامور شده ام ، آنگاه سوره نصر را مى خواند. اما [[عایشه]] در همین زمینه این ذکر را از پیامبر(ص) نقل کرده است «سبحانك اللهم و بحمدك أستغفرك و أتوب إليك».<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۴۶۷. | ||
</ref> | </ref> | ||