کاربر ناشناس
سوره نصر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
شناسه، رده ، منابع، مشخصات، متن قرآن
imported>Naimi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahdiemadi جز (شناسه، رده ، منابع، مشخصات، متن قرآن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۷]]|سال=[[۱۳۹۵]]|کاربر=Mahdiemadi }} | |||
{{سوره||نام = نصر|کتابت = ۱۱۰|جزء = ۳۰|آیه = ۳|مکی/مدنی = مدنی|شماره نزول = ۱۱۴|بعدی = [[سوره مسد|مسد]] |قبلی = [[سوره کافرون|کافرون]] |کلمه = ۱۹|حرف = ۸۰|تصویر=سوره نصر.jpg}} | {{سوره||نام = نصر|کتابت = ۱۱۰|جزء = ۳۰|آیه = ۳|مکی/مدنی = مدنی|شماره نزول = ۱۱۴|بعدی = [[سوره مسد|مسد]] |قبلی = [[سوره کافرون|کافرون]] |کلمه = ۱۹|حرف = ۸۰|تصویر=سوره نصر.jpg}} | ||
'''سوره | '''سوره نَصر''' صد و دهمین سوره به ترتیب [[مصحف]]، آخرین سوره در ترتیب نزول و از سوره‌های [[سوره مدنی|مدنی]]. این سوره دارای ۳ [[آیه]] است. از نام‌های دیگر این سوره '''اذا جاء''' و '''تودیع''' است. | ||
در این سوره به سه پیشگویی و خبر غیبی مهم پرداخته شده و آن [[فتح مکه]] با پیروزی بزرگ و غلبه نهایی اسلام، ایمان آوردن مردم [[مکه]] و اطراف آن به [[اسلام]] و بیعت با [[رسول خدا (ص)]] و رحلت پیامبر(ص) است. از موضوعات دیگر این سوره امر به نیایش پروردگار، شکر و سپاس در برابر نعمت‌های الهی و طلب آمرزش از خداوند توبه‌پذیر است. | |||
==مشخصات== | |||
*'''اسامی سوره''' | |||
نام مشهور سوره نصر است. سبب نام‌گذاری سوره به نصر آن است که کلمه نصر در اولین آیه این سوره به کار رفته و از پیروزی و نصرت الهی در غلبه نهایی اسلام بر مشرکان و فتح مکه سخن گفته است. (<small>اذا جاء نصر الله و الفتح؛ آن‌گاه که نصرت الهی و پیروزی فراز آید.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ناهید، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰.</ref> نام دیگر این سوره «اذا جاء» است زیرا این سوره با کلمه اذا جاء شروع می‌شود. سومین نام این سوره تودیع است نزول این سوره در اواخر عمر رسول خدا(ص) و وداع خداوند و جبرئیل با ایشان دلیل این نام‌گذاری است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ناهید، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۰.</ref> | |||
*'''حجم''' | |||
''' | سوره نصر، دارای ۳ [[آیه]] و ۱۹ کلمه و ۸۰ حرف است. به ترتیب [[مصحف]] صد و دهمین و به ترتیب نزول صد و چهاردهمین (آخرین) [[سوره]] قرآن و [[سوره‌های مدنی|مدنی]] است. بعضی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] این سوره را صد و یازدهمین و یا صد و دوازدهمین سوره نازل شده قرآن و [[سوره توبه]] را آخرین سوره می‌دانند. این سوره هفتمین و آخرین سوره از [[سوره‌های زمانیه]] است که با «اذا» آغاز می‌شوند. | ||
این سوره، سه پیشگویی و خبر غیبی مهم دربر دارد و آن [[فتح مکه]] با پیروزی بزرگ و غلبه نهایی اسلام، ایمان آوردن مردم [[مکه]] و اطراف آن به [[اسلام]] و بیعت با [[رسول خدا(ص)]] و اشاره به رحلت رسول الله و فرمان آمادگی به لقاء الله با حمد، [[تسبیح]]، و [[استغفار]] است. از موضوعات دیگر این سوره امر به نیایش پروردگار و شکر و سپاس در برابر نعمت‌های الهی و طلب آمرزش از خدایی ست که توبه پذیر است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۷۰</ref> | این سوره، سه پیشگویی و خبر غیبی مهم دربر دارد و آن [[فتح مکه]] با پیروزی بزرگ و غلبه نهایی اسلام، ایمان آوردن مردم [[مکه]] و اطراف آن به [[اسلام]] و بیعت با [[رسول خدا(ص)]] و اشاره به رحلت رسول الله و فرمان آمادگی به لقاء الله با حمد، [[تسبیح]]، و [[استغفار]] است. از موضوعات دیگر این سوره امر به نیایش پروردگار و شکر و سپاس در برابر نعمت‌های الهی و طلب آمرزش از خدایی ست که توبه پذیر است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۷۰</ref> | ||
*'''زمان نزول این سوره''' | |||
برخی از مفسران گفته‌اند: این سوره پس از [[صلح حدیبیه]] و قبل از [[فتح مکه]] نازل شده است.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ذیل سوره نصر، ص۳۷۶؛ نیز ر.ک: الطبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۸۴۴.</ref> اما برخی دیگر نزول آن را در [[منی]] و در [[حجة الوداع]] دانسته‌اند.<ref>تفسیر القمی، ج۲، صص۴۴۶-۴۴۷</ref> واحدی نیشابوری در اسباب النزول گفته است این سوره در بازگشت پیغمبر(ص) از [[جنگ حنین]] نازل شد و پیغمبر(ص) پس از آن بیش از دو سال نزیست.<ref>اسباب النزول، ترجمه ذکاوتی، ج۱، ص۲۴۸.</ref> | برخی از مفسران گفته‌اند: این سوره پس از [[صلح حدیبیه]] و قبل از [[فتح مکه]] نازل شده است.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ذیل سوره نصر، ص۳۷۶؛ نیز ر.ک: الطبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۸۴۴.</ref> اما برخی دیگر نزول آن را در [[منی]] و در [[حجة الوداع]] دانسته‌اند.<ref>تفسیر القمی، ج۲، صص۴۴۶-۴۴۷</ref> واحدی نیشابوری در اسباب النزول گفته است این سوره در بازگشت پیغمبر(ص) از [[جنگ حنین]] نازل شد و پیغمبر(ص) پس از آن بیش از دو سال نزیست.<ref>اسباب النزول، ترجمه ذکاوتی، ج۱، ص۲۴۸.</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۲۱: | ||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
محتوای سوره نصر، بشارت پیروزی‌های بزرگ برای [[مسلمانان]] و همچنین وظایف [[پیامبر (ص)]] پس از کسب پیروزی است. در آیه اول به [[فتح مکه]] توسط مسلمانان با یاری خداوند اشاره می‌شود. آیه دوم به استقبال مردم از دین اسلام پس از فتح مکه اختصاص دارد. آیه سوم وظایف پیامبر (ص) و مسلمانان را پس از کسب پیروزی بیان می‌دارد که عبارتند از: تسبیح خداوند با یادآوری نعمت‌ها و کمالات او و همچنین پیروی از فرمان خدا و طلب آمرزش گناهان. | محتوای سوره نصر، بشارت پیروزی‌های بزرگ برای [[مسلمانان]] و همچنین وظایف [[پیامبر (ص)]] پس از کسب پیروزی است. در آیه اول به [[فتح مکه]] توسط مسلمانان با یاری خداوند اشاره می‌شود. آیه دوم به استقبال مردم از دین اسلام پس از فتح مکه اختصاص دارد. آیه سوم وظایف پیامبر (ص) و مسلمانان را پس از کسب پیروزی بیان می‌دارد که عبارتند از: تسبیح خداوند با یادآوری نعمت‌ها و کمالات او و همچنین پیروی از فرمان خدا و طلب آمرزش گناهان. | ||
{{سوره نصر}} | {{سوره نصر}} | ||
==متن سوره== | |||
{{نقل قول دوقلو تاشو| تیتر= سوره نصر|بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ{{سخ}}إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّـهِ وَالْفَتْحُ ﴿١﴾ وَرَ‌أَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّـهِ أَفْوَاجًا ﴿٢﴾ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَ‌بِّكَ وَاسْتَغْفِرْ‌هُ ۚ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿٣﴾|به نام خداوند رحمتگر مهربان{{سخ}}چون يارى خدا و پيروزى فرا رسد، (۱) و ببينى كه مردم دسته‌دسته در دين خدا درآيند، (۲) پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه، كه وى همواره توبه‌پذير است. (۳)}} | |||
== متن سوره == | |||
{{ | |||
{{سوره‌های قرآن|110|[[سوره کافرون]]|[[سوره مسد]]}} | {{سوره‌های قرآن|110|[[سوره کافرون]]|[[سوره مسد]]}} | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | ||
* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، | * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||
* الطباطبائی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، | * الطباطبائی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق. | ||
* الطبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، | * الطبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | ||
* قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، تحقیق: سید طیب موسوی جزایری، | * قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، تحقیق: سید طیب موسوی جزایری، قم، دارالکتاب، ۱۳۶۷ش. | ||
* الواحدی النیسابوری، اسباب النزول، ترجمه علیرضا قراگزلو ذکاوتی، | * الواحدی النیسابوری، اسباب النزول، ترجمه علیرضا قراگزلو ذکاوتی، تهران، نشر نی، ۱۳۸۳ش. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۰: | ||
[[رده:سوره‌های مدنی]] | [[رده:سوره‌های مدنی]] | ||
[[رده:سوره‌های مفصلات]] | |||