پرش به محتوا

سوره مسد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
اصلاح ساختار
imported>Salvand
(اصلاح تیتر و ساختار)
imported>Salvand
(اصلاح ساختار)
خط ۱۵: خط ۱۵:
تمام سوره درباره [[ابولهب]] و همسر او است. در آن از نابودی ابولهب و اعمالش سخن به میان آمده است و او و همسرش به گرفتاری در عذاب [[جهنم]] تهدید شده‌اند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۳۷۴.</ref>
تمام سوره درباره [[ابولهب]] و همسر او است. در آن از نابودی ابولهب و اعمالش سخن به میان آمده است و او و همسرش به گرفتاری در عذاب [[جهنم]] تهدید شده‌اند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۳۷۴.</ref>
[[تفسیر نمونه]] این سوره را تنها سوره‌ای دانسته است که در آن از یکی از دشمنان [[اسلام]] با ذکر نام، یاد شده و نوشته است: محتوای سوره نشان می‌دهد که ابولهب و همسرش دشمنی زیادی با [[پیامبر(ص)]] داشته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۴۱۲.</ref>
[[تفسیر نمونه]] این سوره را تنها سوره‌ای دانسته است که در آن از یکی از دشمنان [[اسلام]] با ذکر نام، یاد شده و نوشته است: محتوای سوره نشان می‌دهد که ابولهب و همسرش دشمنی زیادی با [[پیامبر(ص)]] داشته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۴۱۲.</ref>
{{سوره مسد}}


== انذار پیامبر و دشنام ابولهب به او ==
== انذار پیامبر و دشنام ابولهب به او ==
درباره شأن نزول سوره مسد، [[روایات]] فراوانی نقل کرده‌اند که همگی مضمونی نزدیک به هم دارند. از [[ابن عباس]] نقل شده است که پیامبر (ص) روزی بالای تپه صفا رفت و [[قریش]] را فراخواند و آنها را از عذاب سخت بیم داد. ابولهب که در میان جمع بود، با زبان دشنام با پیامبر سخن گفت و اعتراض کرد که «برای این ما را جمع کردی؟» و با جمله «تبّا لک»(زیان ببینی)، به پیامبر دشنام داد. آیات سوره مسد در پاسخ به این دشنام نازل شد و خود ابولهب را زیان‌زده معرفی کرد.<ref>واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ۱۳۸۳ش، ج ۱، ص ۲۴۸.</ref>
درباره شأن نزول سوره مسد، [[روایات]] فراوانی نقل کرده‌اند که همگی مضمونی نزدیک به هم دارند. از [[ابن عباس]] نقل شده است که پیامبر (ص) روزی بالای تپه صفا رفت و [[قریش]] را فراخواند و آنها را از عذاب سخت بیم داد. ابولهب که در میان جمع بود، با زبان دشنام با پیامبر سخن گفت و اعتراض کرد که «برای این ما را جمع کردی؟» و با جمله «تبّا لک»(زیان ببینی)، به پیامبر دشنام داد. آیات سوره مسد در پاسخ به این دشنام نازل شد و خود ابولهب را زیان‌زده معرفی کرد.<ref>واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ۱۳۸۳ش، ج ۱، ص ۲۴۸.</ref>


===حماله الحطب===
==حماله الحطب==
{{اصلی| حماله الحطب}}
{{اصلی| حماله الحطب}}
سوره مسد، ام جمیل همسر [[ابولهب]] را با عبارت «حَمّالَة الحَطَب»(حمل‌کننده هیزم) توصیف کرده است. [[مفسران]] درباره اینکه چرا قرآن این عبارت را درباره او به کار برده است، تفسیرهای مختلفی ارائه داده‌اند؛ از جمله:
سوره مسد، ام جمیل همسر [[ابولهب]] را با عبارت «حَمّالَة الحَطَب»(حمل‌کننده هیزم) توصیف کرده است. [[مفسران]] درباره اینکه چرا قرآن این عبارت را درباره او به کار برده است، تفسیرهای مختلفی ارائه داده‌اند؛ از جمله:
خط ۲۶: خط ۲۸:
*او پیامبر را به جهت فقرش مسخره می‌کرد؛ خداوند نیز با این وصف، او را تحقیر کرد؛<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>
*او پیامبر را به جهت فقرش مسخره می‌کرد؛ خداوند نیز با این وصف، او را تحقیر کرد؛<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>
*این عبارت، كنایه از سخن‏‌چینى او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref>
*این عبارت، كنایه از سخن‏‌چینى او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref>
{{سوره مسد}}


==فضیلت وخواص==
==فضیلت وخواص==
از پیامبر نقل شده است که کسی که این سوره را می‌خواند امیدوارم که خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۰.</ref> این سخن کنایه از آن است که او اهل بهشت باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ۴۱۲.</ref>  
از پیامبر نقل شده است: کسی که این سوره را می‌خواند، امیدوارم که خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۰.</ref> این سخن کنایه از آن است که او اهل بهشت باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ۴۱۲.</ref>  


== متن سوره ==
== متن و ترجمه ==
{{نقل قول دوقلو تاشو
{{نقل قول دوقلو تاشو
|تیتر= سوره مسد
|تیتر= سوره مسد
کاربر ناشناس