ابوبکر بن ابی‌قحافه: تفاوت میان نسخه‌ها

در زمانی که پیامبر می‌کوشید تا [[سپاه اسامه]] را روانه [[شام]] سازد، بیماری وی چنان شدت یافت که هنگامی که [[بلال حبشی|بلال]] بانگ [[نماز]] سر داد، توانایی برخاستن و حضور در [[مسجد]] و برگزاری [[نماز]] نداشت، پس بر آن شد تا کسی را برای اقامه نماز به جای خویش گسیل دارد. در اخبار مربوط به چگونگی برگزاری این نماز، کسی که به [[امام جماعت|امامت]] تعیین شد. در شمار نمازهایی که بی‌حضور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] برگزار گردید و اینکه حتی یک نماز به‌طور کامل به امامت [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] برگزار شد یا نه، اختلاف وجود دارد.<ref>رجوع کنید به: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۲، ص۲۱۵-۲۲۴؛ ج۳، ص۱۷۸-۱۸۱؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۹۷؛ ابن حبان، کتاب الثقات، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۱۳۰-۱۳۲.</ref>

با وجود همه اختلافات موجود در روایات، نقل شده که [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] در [[مسجد]] به جای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] به [[نماز]] ایستاد؛ اما واکنش پیامبر(ص) در قبال این نماز با اختلاف بسیار روایت شده است. در خبری از [[عایشه]] روایت شده که هنگامی که ابوبکر در [[نماز]] بود، پیامبر بهبودی در خویش یافت و برخاست و در حالی که بر دو نفر تکیه کرده بود و پاهایش بر زمین کشیده می‌شد، به [[مسجد]] رفت. همین که ابوبکر به حضور پیامبر پی برد، خود را کنار کشید؛ اما پیامبر به وی اشاره کرد که همان‌جا که هستی باش. پس پیامبر پیش آمد و در سمت چپ ابوبکر نشست. آنگاه پیامبر نشسته نماز گزارد و ابوبکر ایستاده. ابوبکر به نماز پیامبر اقتدا کرد و مردم به نماز ابوبکر.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۳، ص۱۷۹؛ ابن حبان، کتاب الثقات، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۱۳۰-۱۳۲.</ref> برخی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در برجسته‌تر کردن امامت نماز ابوبکر به جای پیامبر(ص)، به عنوان یکی از ادله مهم اولویت ابوبکر در امامت عامه، یعنی [[خلافت]]، تا آنجا پیش رفته‌اند که گفته‌اند پیامبر(ص) در این [[نماز]] به ابوبکر اقتدا کرده است.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۳۱۳ق، ج۱، ص۱۷۴، ۱۷۵، ۱۸۳؛ احمد ابن حنبل، مسند، ۱۳۱۳ق، ج۶، ص۲۳۴.</ref> این سخن حتی بر برخی از بزرگان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] گران آمده و ابوالفرج عبدالرحمن ابن جوزی، مفسر و [[فقیه]] بزرگ حنبلی (۵۱۱-۵۹۷ق) را بر آن داشته تا کتابی به نام [[آفة اصحاب الحدیث]] در ردّ آن تألیف کند.<ref>ابن جوزی، آفة اصحاب الحدیث، ۱۴۳۲ق. ص۴۹-۵۰؛ ابن حبان، کتاب الثقات، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۱۳۲.</ref>