کاربر ناشناس
اقسام حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei جز (←مَرفوع) |
imported>Fouladi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
محدثان [[اهل سنت]] از دیر زمان، حدیث را به سه نوع اصلی تقسیم می‌کردند: صحیح، حَسَن و ضعیف. | محدثان [[اهل سنت]] از دیر زمان، حدیث را به سه نوع اصلی تقسیم می‌کردند: صحیح، حَسَن و ضعیف. | ||
محدثان شیعه، احادیث را بر اساس اعتبار سند آنها به پنج دسته تقسیم می‌کنند. البته این تقسیم‌بندی در دوره‌های گذشته متفاوت بوده است. عالمان [[شیعه]] در قرن‌های آغازین، روایات را به دو دسته صحیح و غیرصحیح تقسیم کرده و برای صحیح شرایطی قرار داده بودند: روایتی را که افراد مورد اطمینان (ثقه) نقل کنند یا قرینه‌ای در متن [[حدیث]] یا حواشی آن باشد که با وجود آنها مطمئن می‌شدند روایت از [[معصوم]] نقل شده را صحیح می‌دانستند. این تقسیم‌بندی در قرن‌های بعدی به اضافه قسم چهارمی به نام مُوَثَّق، از زمان [[سید بن طاووس]] (۶۶۴ق)<ref>. قواعد التحدیث، ص۷۹. تدریب الراوی، ص۱۴. و (به نقل شیخ بهایی در مشرق الشمسین) </ref> بین [[امامیه]] نیز معمول گردید و [[شهید ثانی]] و [[شیخ بهایی]] قسم پنجمی بر این اقسام افزوده‌اند و آن حدیث قوی است. | محدثان شیعه، احادیث را بر اساس اعتبار سند آنها به پنج دسته تقسیم می‌کنند. البته این تقسیم‌بندی در دوره‌های گذشته متفاوت بوده است. عالمان [[شیعه]] در قرن‌های آغازین، روایات را به دو دسته صحیح و غیرصحیح تقسیم کرده<ref>دانشمندان اعصار گذشته با چنین اصطلاحی آشنا نبودند، بلکه صحیح را به معنای لغوی آن به مفهوم کامل (در مقابل ناقص) یا سالم (در مقابل بیمار) به کار می بردند و آن را بر حدیثی اطلاق می کردند که صدور آن از معصوم به اثبات رسیده باشد؛ هر چند اثبات آن با حجت شرعی باشد، نه با قطع یا اطمینان. شبیری زنجانی، جرعه ای از دریا، ج1، ص180.</ref> و برای صحیح شرایطی قرار داده بودند: روایتی را که افراد مورد اطمینان (ثقه) نقل کنند یا قرینه‌ای در متن [[حدیث]] یا حواشی آن باشد که با وجود آنها مطمئن می‌شدند روایت از [[معصوم]] نقل شده را صحیح می‌دانستند. این تقسیم‌بندی در قرن‌های بعدی به اضافه قسم چهارمی به نام مُوَثَّق، از زمان [[سید بن طاووس]] (۶۶۴ق)<ref>. قواعد التحدیث، ص۷۹. تدریب الراوی، ص۱۴. و (به نقل شیخ بهایی در مشرق الشمسین) </ref> بین [[امامیه]] نیز معمول گردید و [[شهید ثانی]] و [[شیخ بهایی]] قسم پنجمی بر این اقسام افزوده‌اند و آن حدیث قوی است. | ||
معانی این پنج اصطلاح طبق تقسیم بندی رایج چنین است: | معانی این پنج اصطلاح طبق تقسیم بندی رایج چنین است: | ||
| خط ۲۱۷: | خط ۲۱۷: | ||
* محمد جمال الدین قاسمی، قواعد التحدیث من فنون مصطلح الحدیث، دار الکتب العلمیة - بیروت، ۱۳۹۹ق | * محمد جمال الدین قاسمی، قواعد التحدیث من فنون مصطلح الحدیث، دار الکتب العلمیة - بیروت، ۱۳۹۹ق | ||
* عزالدین حسین بن عبدالصمد حارثی عاملی (۹۱۸-۹۸۴ق)، وصول الاخیار الی اصول الاخبار، قم، مجمع الذخائر الاسلامیة، ۱۴۰۱ق | * عزالدین حسین بن عبدالصمد حارثی عاملی (۹۱۸-۹۸۴ق)، وصول الاخیار الی اصول الاخبار، قم، مجمع الذخائر الاسلامیة، ۱۴۰۱ق | ||
*سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، تدریب الراوی، تدریب الراوی، تحقیق: عبدالوهاب عبداللطیف، قاهرة: دار الکتب، بی‌تا | * سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، تدریب الراوی، تدریب الراوی، تحقیق: عبدالوهاب عبداللطیف، قاهرة: دار الکتب، بی‌تا | ||
* شبیری زنجانی، سیدموسی، جرعه ای از دریا، ج1، قم: مؤسسه کتاب شناسی شیعه، 1392ش. | |||
* جعفر سبحانی، اصول الحدیث و احکامه، انتشارات امام صادق(ع)، قم، ۱۳۸۶ش | * جعفر سبحانی، اصول الحدیث و احکامه، انتشارات امام صادق(ع)، قم، ۱۳۸۶ش | ||
* فخرالدین طریحی، جامع المقال، کتابفروشی جعفری تبریزی، بی‌تا | * فخرالدین طریحی، جامع المقال، کتابفروشی جعفری تبریزی، بی‌تا | ||
* کاظم مدیر شانه چی، درایة الحدیث، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ۱۳۶۴ ش | * کاظم مدیر شانه چی، درایة الحدیث، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ۱۳۶۴ ش | ||
*علی اکبر مروج الاسلام کرمانی، هدیة المحصلین (درایه مروج)، تهران، مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی، ۱۳۷۳ ش | * علی اکبر مروج الاسلام کرمانی، هدیة المحصلین (درایه مروج)، تهران، مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی، ۱۳۷۳ ش | ||
[[ur:حدیث کی اقسام]] | [[ur:حدیث کی اقسام]] | ||
[[رده:اصطلاحات حدیثی]] | [[رده:اصطلاحات حدیثی]] | ||