حدیث صحیح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث صحیح''' روایتی است که سلسله سند آن توسط [[:رده:راویان|راویانی]] ثِقِه (قابل اعتماد) و [[امامیه|امامی]] مذهب به [[معصوم]] متصل گردد.

از آنجا که در بین روایات موجود، احادیث نادرستی هم وجود دارند، عالمان دینی بر اساس اصول و ضوابط عقلانی و شرعی برای تشخیص حدیث قابل اعتماد که مبنای عمل باشد دو علم  [[علم رجال|رجال]] و [[علم درایه|درایه]] را بنا کرده‌اند. با کمک علم رِجال، سند احادیث و تک تک راویان آن مورد بررسی قرار گرفته و درجۀ اعتبار سند حدیث مشخص می‌شود: حدیث صحیح، حدیث موثق، حدیث حَسَن، حدیث قوی و حدیث ضعیف که هر کدام اقسامی دارند.

ج) [[شافعی]] و [[سخاوی]] و به تبع آنان جمع دیگری از پیشوایان اهل سنت، [[مذهب]] خاصی را شرط قبول روایت ندانسته و روایات ثقات مذاهب را قبول دارند<ref> ر. ک: قواعد التحدیث ص۱۶۴.</ref> [[خطیب بغدادی]] از علی بن مدینی (از پیشوایان حدیث اهل سنت است) نقل می‌کند که می‌گفت: اگر [[حدیث]] اهل [[کوفه]] را به جهت [[شیعه|تشیع]] رد کنیم، کتابهای حدیث از بین می‌رود.<ref>الکفایه خطیب ص۱۲۹.</ref>

# ادنی: اتصاف مزبور به ظن اجتهادی تحقق یابد. <ref>. منظور از ظن اجتهادی، احتمال راجحی است که از استصحاب عدالت یا اصالت عدم الفسق یا ظاهر الحال، حاصل شود. </ref>

* خطیب بغدادی، لکفایه فی علم الروایة، چاپ احمد عمر هاشم بیروت.

* محمد جمال الدین قاسمی، قواعد التحدیث، دارالکتب العلمیه، بیروت.