میمونه دختر حارث بن حزن: تفاوت میان نسخه‌ها

پیامبر پس از ازدواج با میمونه، تصمیم گرفت به مناسبت این عروسی، مهمانی ترتیب دهد و بزرگان و خویشان میمونه را به این مهمانی دعوت کند؛ ولی [[قریش]] این دعوت را نپذیرفتند و متذکر شدند که مهلت سه روزه پیامبر برای اقامت در مکه پایان یافته است، از این رو خواستار خروج وی و سایر مسلمانان از مکه شدند.<ref> دلائل النبوه، ج۴، ص۳۳۰.</ref> پیامبر(ص) از مکه خارج شد و به غلام آزاد شده خود [[ابورافع]] دستور داد تا میمونه را نزد او آورد.<ref>طبقات الکبری، ج۲، ص۹۳.</ref> بدین ترتیب مراسم عروسی در خارج از مکه در منطقه‌ای به نام «سَرَف» در بین راه مکه و مدینه انجام شد<ref> السیرة النبویه، ج۲، ص۶۴۶ و تاریخ طبری، ج۱۱، ص۶۱۱.</ref> و سپس میمونه به همراه رسول خدا به سوی مدینه رهسپار شد.

[[ محمد بن سعد بن منیع هاشمی بصری|ابن سعد]] در [[الطبقات الکبری|طبقات کبری]] گزارش‌های  بسیاری نقل می‌کند که طبق آنها پيامبر (ص) پيش از بيرون آمدن از مدينه ابو رافع و مردى از انصار را به مكه گسيل داشت تا ميمونه را به عقد ايشان درآورند.<ref>الطبقات ‏الكبرى/ترجمه،ج‏۸،ص۱۳۸</ref>  حتی گفته‌اندرسول خدا (ص) ميمونه را در ماه شوال سال عمره قضاء پيش از آنكه براى عمره احرام ببندد براى خود عقد كرد و در منطقه سرف با او عروسى كرد.<ref>الطبقات ‏الكبرى/ترجمه،ج‏۸،ص۱۳۶</ref> بنابراین ازدواج وی وحتی عروسی قبل از احرام بستن در عمره القضاء بوده است. از صفيه دختر شيبه پرسیدند آيا رسول خدا(ص) در حالى كه براى عمره احرام بسته و محرم بود ميمونه را عقد کرد؟ گفت نه به خدا سوگند رسول خدا او را در حالى عقد کرد كه هيچ كدام محرم نبودند.<ref>الطبقات ‏الكبرى/ترجمه،ج‏۸،ص۱۳۷</ref> این مسئله تا بدان جا مهم بوده که عمر بن عبدالعزیز به یکی از صحابه نامه می نویسد و در این مورد از وی سوال می کند. او در پاسخ می گوید: پيامبر (ص) در حالى كه محرم نبود از او خواستگارى فرمود و در حالى كه محرم نبود با او زفاف كرد.<ref>الطبقات الكبرى/ترجمه،ج‏۸،ص۱۳۷</ref>