بابیه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:لوگوی بابیه.gif|بندانگشتی|160px|لوح هیکل، دستخط باب، لگو آیین بابی]]

سیدعلی محمد شیرازی کار خویش را با ادعای بابیت از طرف [[امام مهدی]](عج) آغاز کرد و تا ادعای مقام الوهیت پیش رفت. او، پس از ادعای [[نبوت]]، از نسخ و پایان یافتن زمان دین [[اسلام]] و ظهور انبیای دیگر بعد از [[پیامبر اسلام]](ص) سخن گفت و احکام و قوانین جدیدی را بر پیروان خود واجب کرد.

==زندگی باب==

پس از مرگ سیدکاظم (۱۲۵۹ق /۱۸۴۳م) که برخلاف [[شیخ احمد احسایی]]، جانشینی برای خود تعیین نکرد، علی محمد باب بی‌درنگ مدعی بابیت شد و گروهی از شیخیه نیز به او گرویدند<ref>میرزاجانی، ص۱۰۶.</ref> اما اندکی بعد در ۱۲۶۰ق علی محمدباب ادعای بزرگ‌تری کرد و خود را [[حضرت قائم|قائم]] منتظر خواند. ظاهراً نخستین گروندگان به او را شیخیان متعصبی تشکیل می‌دادند که بنابر آموزه‌های شیخ احمد اَحسایی و سیدکاظم رشتی منتظر ظهور امام بودند، کسانی مانند ملاحسین بشرویه‌ای که در [[مسجد کوفه|مسجد کوفه]] در انتظار [[ظهور]] [[اعتکاف]] کرده بود،  چون خبر به او رسید، نزد علی محمد باب رفت و با او گفت و گو کرد و ادعایش را پذیرفت. علی محمد نیز او را «باب» خواند و برای دعوت به [[خراسان]] فرستاد تا مردم را گرد آورد و با درفش‌های سیاه خروج کنند.