اصول اربعمائه: تفاوت میان نسخه‌ها

ظاهراً علت اعتماد به این اصول این است که معمولاً اصحاب [[ائمه]] (ع) هنگام شنیدن [[حدیث]] از امام بدون فوت وقت آن را می‌نوشته‌اند که احتمال فراموشی یا کم و زیاد شدن متن آن کمتر است. مؤیّد این مطلب روایتی است که [[سید بن طاووس]] در ''[[مهج الدعوات]]'' نقل کرده است که «گروهی از اصحاب [[امام کاظم]] (ع) با قلم و کاغذ در محضر ایشان حاضر می‌شدند و چون امام سخنی می‌فرمود یا درباره واقعه‌ای فتوا می‌داد، آن را می‌نگاشتند» <ref> الذریعة 2/127. </ref>

در زمان ائمه(ع) بیش از چهارصد اصل بوده است، لیکن از میان آنها اصولى که امامیّه بر اعتبار و صحّت آنها و نیز عمل بدانها اتّفاق داشته‏اند چهارصد اصل بوده است.<ref>الحدائق الناضرة ج۱،ص۱۷-۲۱</ref>

مؤلفان این چهارصد اصل همگی افراد قابل اعتماد و راستگو (ثقه) بوده‌اند، اما همگی شیعۀ 12 امامی نبودند. [[شیخ طوسی]] در کتاب [[الفهرست|فهرست]] می‌فرماید: «تعدادی از مؤلفان [[شیعه]] و صاحبان اصول اگر چه در نحله‌های مذاهب فاسد بوده‌اند، اما کتبشان (از جهت راستگویی و اداء امانت) مورد تأیید و اعتماد است.»