حکیمه دختر امام جواد(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

[[محمد تقی مجلسی|علّامه مجلسی]] در کتاب [[بحارالانوار]] درباره حکیمه خاتون می‌نویسد: در قُبّه شریفه که مقبره دو امام عسکری علیهم االسلام است، قبری منسوب به نجیبه، عالمه، فاضله، تقیه، رضیه، حکیمه، دختر امام جواد علیه‌السلام وجود دارد که نمی‌دانیم چرا با همه فضل و جلالت آشکاری که این بانوی گرامی دارد و محلّ اسرار امامت بوده، زیارتی برای او قید نشده است». سپس می‌گوید : «سزاوار است که او را با الفاظی که مناسب مقام اوست، زیارت کنید».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج ۱۰۲، ص۷۹</ref>

[[عبدالله مامقانی]]، نام او را در زمره زنان راوی، ذکر کرده و می‌گوید : «مولا وحید بهبهانی اعتراض کرده که چرا زیارتی برای او ذکر نکرده‌اند». اضافه کرده است: «عجیب‌تر این که شیخ مفید، نام حکیمه را در زمره فرزندان امام جواد(ع) ذکر نکرده و برخی کتب تاریخ و سیره و نَسَب نیز وی را یاد نکرده‌اند».<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج ۳، ص۷۶.</ref> البته [[شیخ مفید |شیخ مفید]] در نام بردن از فرزندان امام جواد به حکیمه تصریح نکرده است اما در جای دیگری از کتاب ارشاد <ref>مفید، الارشاد، ج ۲، ص۳۵۱.</ref> وی را در سلسله روات ذکر کرده و تصریح نموده که وی عمه امام عسکری بوده است.

امام هادی(ع)، آموزش نرجس خاتون مادر امام زمان را به حکیمه سپرد. درباره ازدواج امام عسکری(ع) با نرجس و ولادت امام دوازدهم شیعیان(عج)، روایات زیادی از وی، نقل شده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج ۶، ص۲۱۷.</ref> حکیمه در شب ولادت حضرت مهدی(عج) حضور داشته و کارهای تولد را عهده‌دار بود. اولین فردی است که امام زمان را در آغوش گرفت و بوسید.<ref> قمی، منتهی الامال، ج ۲، ص۵۰۲.</ref> وی بارها آن حضرت را در زمان حیات امام عسکری ملاقات کرده و از سفیران و رابطان امام در زمان [[غیبت صغرا]] بوده است.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج ۳، ص۷۶.</ref>

{{پانویس2}}

* فخر رازی (م۶۰۶ق)، الشجرة المبارکه فی أنساب الطالبیه، چاپ اول، نشر مکتبه آیت‌الله مرعشی نجفی، قم ۱۴۰۹ق ق.